ปี 20 ของเรานั้นลึกลับ
อยู่ริมขอบน้ำตาแต่ก็หัวเราะ
มันเป็นจุดเริ่มต้นและจุดจบ
แต่ของอะไร? เราไม่รู้แน่ชัด

ปี 20 ของเรานั้นกำพร้า
หลงทางในต้นกำเนิดของมัน
พวกมันถูกแบกไว้ด้วยแขน
ปี 20 ของเรา, ฉันรู้สึกแบบนั้น

ฉันยืนพิงระเบียง
และมองเห็นที่ขอบฟ้า
ผ่านหน้าต่างข้างเคียง
สองเงาในครัว
ที่จูบกันไม่รู้จบ
มันเหมือนกับประภาคารในคืน
มันเหมือนกับประภาคารในคืน

แก้วไม่ได้ว่างครึ่งหนึ่ง
แก้วไม่ได้เต็มครึ่งหนึ่ง
อีกครั้ง, ยอดเยี่ยม, สมบูรณ์แบบ, งดงาม
แก้วแตกแต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร

ปี 20 ของเรานั้นรัก
สองคน, สามคน, หลายคน, มากมาย
มีความเป็นไปได้มากมาย
ปี 20 ของเรานั้นฉีกขาด
เมื่อคืนนี้บนบันไดโบสถ์
มีคนบอกฉัน, ฉันต้องบอกเธอ
ยุคนี้แม้จะเน่าเฟะ
ฉันรู้สึกว่ารักชีวิต
ฉันสะสมความรักชั่วคราว
และมันทำให้ฉันออกจากหมอก
ฉันไม่รู้จะตอบยังไง
ฉันบอก, ชัดเจน, อย่าสับสน
จุดจบของโลกของพวกเขาที่อยู่ตรงนั้น
กับโลกของเธอเอง
กับโลกของเธอเอง

แก้วไม่ได้ว่างครึ่งหนึ่ง
แก้วไม่ได้เต็มครึ่งหนึ่ง
อีกครั้ง, ยอดเยี่ยม, สมบูรณ์แบบ, งดงาม
แก้วแตกแต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร

ปี 20 ของเรานั้นเจ็บปวด
ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องกบฏ
มันทำลายกฎทีละข้อ
แน่นอนว่าบางครั้งมันล้มเหลว
ในกับดักที่ทำขึ้นเฉพาะ
เพื่อหลีกเลี่ยงการฉีกขาดของเรา
แต่ลึกๆ ทุกคนรู้ดี
ว่าลึกๆ ไม่มีอะไรที่ยึดถือได้
ฉันยืนพิงระเบียง
ชีวิตสั้น, วันยาว
ผ่านหน้าต่างข้างเคียง
ฉันไม่แน่ใจแต่ฉันเดา
มันทะเลาะกัน, มันคืนดีกัน
มันเหมือนกับประภาคารในคืน
มันเหมือนกับประภาคารในคืน

แก้วไม่ได้ว่างครึ่งหนึ่ง
แก้วไม่ได้เต็มครึ่งหนึ่ง
อีกครั้ง, ยอดเยี่ยม, สมบูรณ์แบบ, งดงาม
แก้วแตกแต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร
แก้วไม่ได้ว่างครึ่งหนึ่ง
แก้วไม่ได้เต็มครึ่งหนึ่ง
อีกครั้ง, ยอดเยี่ยม, สมบูรณ์แบบ, งดงาม
แก้วแตกแต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร
แต่ไม่เป็นไร

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES