"จุดจบของโลกไม่สิ้นสุด"
เธอกระซิบเบาๆ อยู่ตรงนั้น
บนชานชาลา แยกตัวออกมาเล็กน้อย
ซ่อนตัวอยู่ในหมอกหนา
จะขึ้นรถไฟขบวนนี้หรือไม่ขึ้น
อาวุธ ไม่เคยยอมแพ้
ครอบครัวอยู่ที่นั่น
โทรศัพท์ ไม่มีใครรับสาย

เธอสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้
หรือไม่ก่อนที่จะถึงที่หมาย
แต่เราสามารถเดาได้จากใต้เปลือกตาของเธอ
ความเศร้าของทั้งโลก
ต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดหรือไม่?
เพื่อน มหาวิทยาลัย?
เธอจะได้เจอคุณย่าอีกไหม?
และกำแพงของโรงเรียนประถม?

และทันใดนั้น หน้าจอของเธอสว่างขึ้น
ข้อความฉีกหมอกออก
สองจุด เปิดเครื่องหมายคำพูด
"ฉันรักเธอ แต่ได้โปรดไปเถอะ"
และทันใดนั้น หน้าจอของเธอสว่างขึ้น
ข้อความฉีกหมอกออก
สองจุด เปิดเครื่องหมายคำพูด
"ฉันรักเธอ แต่ได้โปรดไปเถอะ"

"จุดจบของโลกไม่สิ้นสุด"
เธอกระซิบเบาๆ อยู่ตรงนั้น
หูฟังอยู่บนหู
ไม่มีอะไรจะเหมือนเดิมอีกต่อไป
ระเบิดลูกแรกยังคงก้องอยู่
ในทุกมุมของร่างกายเธอ
และเสียงกรีดร้องในความมืด
ไม่หยุดที่จะทำให้แตกสลาย

พลังทั้งหมดที่เธอรวบรวม
เธอยังเหมือนเดิมหรือไม่?
ที่นี่เคยมีโรงละคร
และที่นั่น มีการจูบในยามค่ำคืน
ต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดหรือไม่?
เพื่อน มหาวิทยาลัย?
เธอจะได้เห็นทะเลดำอีกไหม?
รถไฟออกจากสถานีแล้ว

และทันใดนั้น หน้าจอของเธอสว่างขึ้น
ข้อความฉีกหมอกออก
สองจุด เปิดเครื่องหมายคำพูด
"ฉันรักเธอ แต่ได้โปรดไปเถอะ"
และทันใดนั้น หน้าจอของเธอสว่างขึ้น
ข้อความฉีกหมอกออก
สองจุด เปิดเครื่องหมายคำพูด
"ฉันรักเธอ แต่ได้โปรดไปเถอะ"

ในขณะเดียวกัน เด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
ส่งคนอีกหลายพันคน
ไปทำลายเมืองและผู้คน
ปฏิบัติตามแผนเล็กๆ ของเขา
เหมือนเด็กชายที่แย่ที่สุด
กับทหารตะกั่วตัวเล็กๆ ของเขา
ถ้าฉันกดตรงนี้ ฉันจะทำลายทุกอย่าง
ฉันคือราชาแห่งสนามเด็กเล่น

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES