มันผ่านไปอย่างน้อย 230 ปี
ที่ฉันไม่ได้กลับมาย่านนี้
ที่ฉันไม่ได้มานั่งบนม้านั่งนี้
เพื่อมองชีวิตที่กำลังยับเยิน

เราสูบกัญชาของเราในสวนนี้
บ่อยครั้งก่อนคาบเรียนภาษาอังกฤษ
เราแบ่งหูฟังกัน
นอนอยู่ในความเสียใจครั้งแรกของเรา

แล้วฉันก็สูญเสียการติดต่อกับทุกคน
ฉันไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหน
ฉันเดินทางไปเท่าที่ทำได้
ด้วยความหวังว่าวันหนึ่งจะเกิดใหม่
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงคิดถึงเรื่องนี้
อาจเป็นเพราะอายุ 27 กำลังจะมาถึง
ยินดีต้อนรับสู่คลับของคนไร้อายุ
ที่ส่องแสงเพียงแค่ล่องลอยไป

ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา
ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา

มันผ่านไปอย่างน้อย 230 ปี
ที่ฉันไม่ได้กลับมาย่านนี้
ที่ฉันไม่ได้มานั่งบนม้านั่งนี้
เพื่อมองต้นไม้ที่โค้งงอ

ภายใต้แรงกดดันของดวงดาวที่หมุนวน
ฉันมาจากเมืองที่ฝนตก
ฉันพยายามสร้างดวงอาทิตย์ของตัวเอง
แต่วันนี้ฉันทำได้แค่นี้

ฉันทำได้แค่ยืนหยัด
ต่อสู้กับโซ่ที่พวกเขาต้องการใส่ให้ฉัน
พวกที่ซ่อนตัวสามารถสวดมนต์ได้
แม้จะอายุสามสิบ ฉันก็จะไม่เป็นคนสามสิบ
ไม่ได้วางแผนที่จะลดการ์ดลง
หรือยกธงขาว
ไม่ใช่เพราะมีคนมองฉัน
ที่ฉันจะทำให้ภูเขาไฟของฉันเงียบลง

ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา
ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา
ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา
ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา

ฉันรอใครบางคนที่จะบอกฉันว่า
ฉันก็หาคุณมานานเหมือนกัน
ฉันก็ทำลายเสียงของฉัน
จากการตะโกนในสายลม
ฉันรอใครบางคนที่จะบอกฉันว่า
ไม่ คุณไม่ได้ทำทุกอย่างพัง
คุณทำได้ดีมาก
ที่พุ่งไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล

ฉันรอใครบางคนที่จะบอกฉันว่า
ฉันก็จำห้องเรียนนั้นได้
และเสียงหัวเราะของเรามากกว่าสิ่งอื่นใด
เพื่อกลบความกังวล
ฉันรอใครบางคนที่จะบอกฉันว่า
ฉันก็ยังไม่ลืม
ช่วงเวลานั้น
ช่วงเวลานั้น
ฉันรอใครบางคน
ที่ไม่มา

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES