ਮੇਨੂ ਪਤਾ ਸੀ ਉਹ ਹੈ ਮਾਨ ਮਤੀ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਏਨੀ ਮਗਰੂਰ ਨਿਕਲੂ
ਜੱਜ ਸ਼ਹਿਰ ਸਾਰੇ ਗਾਵਾ ਓਹਦੇ
ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ ਨਿਕਲੂ
ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਚੋ ਅਜਨਬੀ ਹੋ ਤੁਰੀਆ
ਟੁਟਾ ਹੋਇਆ ਦਿਲ ਕੀਤੇ ਜੜ ਵੋਨਦੇ ਲਈ
ਚੁੱਕ ਚਿਮਟਾ ਜਿਵੇੰ ਸੀ ਕਮਲ ਤੁਰਿਆ
ਅਲੁ ਵਾਲ ਤੋਂ ਰਿਜਕ ਕੰਮੋਂ ਦੇ ਲਈ