ਗੋਗਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ
ਇੱਕ ਹੋਰ ਨਵਾ ਸ਼ਾਇਰ
ਮੈ ਤੁਹਾਡੀ ਨਜ਼ਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਚਰਨ ਲਿਖਾਰੀ
ਓਹਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ ਥੋੜੀ ਡੂੰਗਿਆਈ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ
ਲਿਖਣ ਲਾਇ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਦਾ ਡੂੰਗਾ ਹੋਣਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ
ਪਰ ਸਮਝਣ ਲਾਇ ਵੀ ਡੂੰਗਾ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ
ਉਹ ਕਿ ਲਿਖਦਾ
ਭੁੱਲ ਕੇ ਔਕਾਦ ਮੈ ਖ਼ਵਾਬ ਦੇਖੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ
ਆਤਮਾਂ ਨੂੰ ਰੋਗ ਮੈ ਡਰਾਉਣਾਂ ਜੇਹਾ ਲੈ ਲਿਆ
ਖੰਗ ਸਨੇ ਚੱਜ ਨਾਲ ਰੋਇਆ ਵੀ ਨੀ ਜਾਂਦਾ
ਗੋਲਾ ਦੇ ਭੂਲੇਖੇ ਬੁਖ ਪੱਖੜੇ ਦਾ ਖਾ ਲਿਆ
ਕਾਲਜੇ ਦਾ ਸੇਕ ਹਜੇ ਤਕ ਵੀ ਨਾ ਸੀਤ ਹੋਇਆ
ਮਾਘ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਸੁਬਹ ਪੰਜ ਵਾਰੀ ਨਹਾ ਲਿਆ
ਵਾਹ ਵੇ ਨਾ ਉੱਡ ਚਲੇ ਕੱਖ ਸਾਡੀ ਕੁੱਲੀ ਉੱਤੋਂ
ਜਿਦ ਦਿਨ ਦਾ ਯਾਰ ਨੇ ਚੁਬਾਰਾ ਲਾਗੇ ਪਾ ਲਿਆ
ਜਿਦ ਦਿਨ ਦਾ ਯਾਰ ਨੇ ਚੁਬਾਰਾ ਲਾਗੇ ਪਾ ਲਿਆ
ਮੁੱਲ ਕਿ ਸੀ ਦੇਣਾ ਮੈਨੂੰ ਹੱਥ ਵੀ ਨੀ ਲਾਉਣ ਦਿੰਦੇ
ਹੁਣ ਨੀ ਮੈ ਰਾਖਾ ਬਹਿਣ ਲੋਭੀਆਂ ਦੇ ਬਾਗ ਦਾ
ਓਲ੍ਹੇ ਛਿਪੇ ਚਾਹੇ ਸਾਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਵੀ ਪਿਆਦੇ ਕੋਈ
ਸਾਮਣੇ ਨੀ ਪਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਝੂਠਾ ਦੁੱਧ ਨਾਗ ਦਾ
ਸੁਣਿਆ ਜਵਾਨ ਹੋਕੇ ਉਡ ਗਿਆ ਆਲ੍ਹਣੇ ਚੋ
ਹੋਕੇ ਜਵਾਨ ਕਲ ਉੱਡ ਗਿਆ ਆਲ੍ਹਣੇ ਚੋ
ਸੁਣਿਆ ਮੈ ਘੁਗੀ ਬੱਚਾ ਪਾਲਿਆ ਸੀ ਕਾਗ ਦਾ
ਸਾਮਣੇ ਮਹਲਾ ਵਿੱਚ ਵਲਦਾ ਸੀ ਦੀਵਾ
ਜਿਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਵੀ ਚਰਨ 20 ਸਾਲ ਰਿਹਾ ਜਾਗਦਾ
ਹੈ ਵੀ 20 ਇਹ ਸਾਲ ਦਾ ਉਹ 20 ਸਾਲ ਦਾ
ਦੇਬੀ ਮਕਸੂਸ ਪੂਰੀ ਦਾ ਗੀਤ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ