เพลงดังในเครื่องเล่น MP3, มาร์โคกลับบ้าน
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือเขาจะไม่กลับบ้านวันนี้
เขาออกมาเร็วกว่าเดิมจึงไม่อยากเสียเวลา
มองรองเท้าผ้าใบของเขาขณะเดิน, เร่งฝีเท้าท่ามกลางผู้คน
ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงสิบห้า, เป็นเวลาที่เธอเลือก
เขาออกจากทางเท้า, ไม่เห็นรถ 4x4 ข้างหลัง
เขาข้ามถนน, รถชนเขาล้มลง
ร่างของเขาล้มลง, เขาได้ยินเพียงเพลงที่กล่อมเขา
ไม่มีความเจ็บปวดจริงๆ แม้ว่าเลือดของเขาจะไหล
เขาเห็นร่างของเขาจากด้านบนท่ามกลางฝูงชน
ไม่มีน้ำหนัก, เขารู้สึกว่าเขากำลังแยกออก, เขาเห็นเมืองที่เคลื่อนไหว
น่าเสียดายที่ต้องตายเพราะคนตัวเล็กสีแดง
การเดินทางของเช้านี้, บุหรี่มวนสุดท้าย, ครั้งแรกของเขา
ทิวทัศน์, ภาพลางๆ, เพื่อนที่ดีที่สุด, การตัดสินใจที่ผิดพลาด
แฟนสาว, โรงเรียน, แอลกอฮอล์, เพื่อน, ผู้หญิง, ลูกแก้ว
ความทรงจำส่องแสงและพิมพ์ลงบนม่านตาของเขา
เสียงไซเรนแต่ความเงียบ, และผู้คนที่เดินผ่านไป
ด้วยกรรไกรของเธอ, ความตายตัดเส้นด้าย
มาร์โครู้สึกว่าเขากำลังตก, แต่เขากลับขึ้นไป
เขาหมุนวน, ช้าๆ และห่างไกลจากโลกของเรา

เพราะความตายเอาไปจากเรามากเกินไป, ถ้ามันเป็นเกม, มันโกง
เรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังมันเศร้ามาก
มันบ้า, เราทุกคนจะออกจากโลกนี้สักวันและเรารู้ดี
เพียงชั่วขณะ, วินาทีเดียวและทุกอย่างดับลง

ความตายเอาไปมากเกินไป, ถ้ามันเป็นเกม, มันโกง
เรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังมันเศร้ามาก
มันบ้า, เราทุกคนจะออกจากโลกนี้สักวันและเรารู้ดี
เพียงชั่วขณะ, วินาทีเดียวและทุกอย่างดับลง

ที่นั่นไม่มีประตู, ไม่มีเมฆ, หรือแสงจ้า
ไม่มีพระเจ้า, ไม่มีเทวดา, ไม่มีอุโมงค์ขาว, หรือวัดใหญ่
ไม่มีอะไรที่เขาจินตนาการ, เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ
เพียงรอยยิ้มของผู้ที่จากไปก่อนเขา
สวัสดีคุณปู่ของเขา, ที่จากไปเพราะมะเร็ง
การต้อนรับที่อบอุ่น, เพียงแค่พวกเขา, ในท้องฟ้า
ห่างไกลจากความตึงเครียด, จุดหมายปลายทางที่แปลก
มาร์โครู้สึกซาบซึ้ง, เขาที่ไม่เคยขึ้นเครื่องบิน
ห่างไกลจากตลาดหุ้นที่ขาดแคลน, ไม่มีเวลาไม่มีบุหรี่หรือธนาคาร
ไม่มีเจ้าหน้าที่, ไม่มีเงิน, ไม่มีแก๊ง, ไม่มีปืนกลหรือรถถัง
ไม่มีทิศใต้, ไม่มีทิศเหนือ, ไม่มีคนโง่, ไม่มีคนแข็งแรง
บทเรียนชีวิตเล็กๆ, บทเรียนความตายใหญ่ๆ
จุดจบฟังเหมือนการเริ่มต้นใหม่สำหรับมาร์โค
มันบ้าเหมือนชีวิตของเราดูเล็กจากที่นั่น
ความทรงจำของอเมริกา, ใกล้กับผู้ที่ถูกฆ่าบนฮาร์เลย์
ขณะเดินไปไกลเขาจำเสียงของบ็อบ มาร์เลย์ได้
เขารู้สึกดีในโลกนี้เขาไม่รู้สึกร่างกายของเขาแต่ยังคงรักษาจิตวิญญาณของเขาไว้
บนหน้าปัดนาฬิกาของเขา, เข็มหมุนย้อนกลับ
หญิงชราในชุดดำ, มาร์โคเข้าใกล้ "คุณผู้หญิงได้โปรด"
แต่นั่นเป็นเรื่องอื่น, รอท่อนที่สาม

เพราะความตายเอาไปจากเรามากเกินไป, ถ้ามันเป็นเกม, มันโกง
เรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังไม่เศร้าขนาดนั้น
ทำไมเรากลัวความตายถ้าเราเชื่อในสวรรค์?
ทำไมเรายังร้องไห้เมื่อคนใกล้ชิดจากไป?

เพราะความตายเอาไปจากเรามากเกินไป, ถ้ามันเป็นเกม, มันโกง
เรื่องที่ฉันจะเล่าให้คุณฟังไม่เศร้าขนาดนั้น
ทำไมเรากลัวความตายถ้าเราเชื่อในสวรรค์?
ทำไมเรายังร้องไห้เมื่อคนใกล้ชิดจากไป?

เอ๊ะ คุณผู้หญิงคุณเป็นใคร?
ฉันคือความตาย, คุณมาจากไหน?
เกิดอะไรขึ้นกับฉัน, ฉันไม่เข้าใจ?
เงียบเถอะ, มาร์โคใช่ไหม?
ใช่, ฉันเองทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่? ฉันเพิ่งจะย้ายมา
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด, ฉันไม่มีทางเลือก, ฉันเพิ่งจะยี่สิบเอ็ดปี
และฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้โปรดให้ใครช่วยฉัน
มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
มีคนรอฉันอยู่ข้างล่างมีคนที่รักฉันมากมาย
ที่นี่ก็เช่นกัน
ฉันไม่มีเวลา, หลบไป, มีคนรอฉันอยู่ฉันรีบ
ในตรอกข้างล่างมีผู้หญิงเพิ่งถูกทำร้าย
ทำไมเธอ, ทำไมวันนี้ทุกอย่างต้องหยุด?
ไม่ใช่ฉันที่เลือก, ฉันมีรายการที่ต้องปฏิบัติตาม
และมันถูกเขียนไว้ที่ไหนเวลาของเรา, เส้นทางของเรา?
ในหนังสือศักดิ์สิทธิ์เก่าที่เรียกว่าชะตากรรม
จริงๆ แล้วคุณบ่นแต่คุณมีสิทธิ์ตั๋วกลับ
บอกลาคุณปู่ของคุณเราจะพบกันอีกวันหนึ่ง
อะไรนะ?
มาร์โครู้สึกถึงการกระแทกในหน้าอกของเขา
เขาถูกดึงลงไป, จิตวิญญาณของเขาส่องสว่าง
เขาเห็นชีวิตของเขาอีกครั้ง, จากความตายจนถึงการเกิดของเขา
เขาลงไปตามทางของร่างกายของเขาในทิศทางตรงกันข้าม
"คุณอยู่ที่นั่นไหม?" เพื่อนคนหนึ่งกระซิบที่หูของเขา
1:30 น., โรงพยาบาลมาร์โคตื่นขึ้น

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES