ความรักของชีวิตฉัน, ฉันเพิ่งจับได้ว่าคุณทำมัน
ดนตรี
คุณหมายถึง, อะ, mon amour? ดนตรีมาก่อน
โอลี่, ฮา
ในเสียงของฉัน
โอเค, ใช่
ในเสียงของฉัน

ในเสียงของฉัน, มีเสียงของเพื่อนบ้าน
เสียงของเด็กที่ฉันเห็นในตอนเช้า
มีสำเนียงของเมืองฉัน, มีเสียงขี้อายของฉันตอนเด็ก
เสียงกระซิบของยมทูตและของคนที่ผ่านทางฉัน
ใต้ต้นหลิวที่ร้องไห้, รดน้ำด้วยคลองน้ำตา
เหมือนคุณฉันกลัว, ดังนั้นใช้มัน, นี่คือส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของฉัน
ฉันสัมผัส, แต่ฉันหัวเราะน้อย, ฉันรู้ว่าฉันผิด
ฉันไม่รู้ว่าอะไรที่ผูกพันฉันกับพี่ชายของฉัน, แต่ฉันรู้ว่ามันแข็งแรง
ฉลาด, ฉันแกล้งตาย, เพื่อดูว่าใครเป็นแร้ง
ในจรวดฉันมีความเศร้าของนักบินอวกาศที่กำลังกลับบ้าน
ทุกวันเป็นงานคาร์นิวัล, ฉันเห็นแต่คน, แต่งตัว
มันตลกเมื่อคุณมีเงิน, คุณอาศัยอยู่ในทุ่ง, เอลิเซ่
ฉันต่อสู้กับความซึมเศร้าแต่มันเป็นการแข่งขันที่ถูกโกง
เธอจับฉันเหมือนยุงที่คุณบดขยี้แต่ที่กัดคุณแล้ว
ผลของการทำงาน, คือดื่มไวน์หน้าสวนองุ่นของตัวเอง
ประโยคของฉันพาฉันไปสุดขอบโลก, ดังนั้นฉันเป็นนักบินสายการบิน
อนาคตเป็นแม่น้ำยาวที่เงียบสงบ, ความรักเป็นแม่น้ำ
ฉันรู้สึกมีชีวิตมากกว่าที่เด็กคนหนึ่งรู้สึกในสุสาน
ฉันยอมรับความผิดพลาดของฉัน, แม้แต่คนอัจฉริยะก็ผิดพลาดได้
ฉันอยากเล่นทรัมเป็ตบนดวงจันทร์เหมือนนีลและหลุยส์ อาร์มสตรอง
แม่ของฉันสนับสนุนฉัน, ฉันเห็นเงาของพ่อในรอยยิ้มของเธอ
สัญญา, เร็วๆ นี้มันจะจบ, เจ้านาย, ความเครียด, การถอนหายใจ
ย้อนกลับและความทรงจำ, ฟรีสไตล์แรกของฉัน
อนาคตทำให้ฉันบ้า ดังนั้นฉันบอกว่าฉันเสียลูกบอลคริสตัล
งาน, คุณต้องรีบ, ระวัง, เงินลบคุณ
ไม่สนใจเหมือนคนตาบอดที่ประตูของลาสเวกัส
ฉันระวังผู้ชาย, ฉันเข้าใจว่าพวกเขาเริ่มบ้า
ตั้งแต่พวกเขาติดรูปปั้นเสรีภาพบนเกาะ
ลูกชายของศตวรรษที่ 21, ฉันคิดว่าความโง่เขลาได้จับฉัน
ฉันเป็นกวีคนเดียวในวงกลมที่เสียใจคนที่จากไป
เวลาผ่านไปในมือของฉัน, พวกเขาบอกฉัน 100 ครั้ง
นั่งที่ป้ายรถเมล์, ฉันเข้าใจว่ารถบัสจะออกไปพร้อมหรือไม่มีฉัน
ฉากสกปรก, เราโง่, เราล้อเล่น
บนรอยคล้ำของแคชเชียร์ที่ลิดเดิล, ฉันอ่าน, "เรียนให้ดี"
แต่เพลงในไอพอดของฉันเตือนฉันว่าบทหนึ่งเปลี่ยนเกม
ยังคงเหมือนเดิม, ฉันรอคนสวย, คนอื่นรอคนดี
บิ๊กโฟลเป็นอัจฉริยะ, ฉันต้องเป็นบ้าง
ฉันเห็นตัวเอง, หกปีหน้าจุดเทียน, คนตะโกน, "ขอพร!"
ฉันทำมันสำเร็จ, ฉันไม่คิดว่ามันจะสวยขนาดนี้
ตั้งแต่นั้นฉันส่งหัวใจหินของฉันบนกระดาษกรรไกร
ฉันแปลก, คนโชคร้ายแบบฉันไม่มีเป็นพันล้าน
ฉันสามารถถูกฆ่า, ชนโดยรถศพ
แต่จากที่นี่, ฉันนับว่าจะนำความทรงจำมากมาย
ฉันเขียนคำว่า "มีชีวิต" ในรายการสิ่งที่ต้องทำก่อนตาย
ใช่ฉันจะขยับและจัดระเบียบความยุ่งเหยิงนี้, เพราะโชคชะตาทำสิ่งที่ดี
แต่เราไม่เคยทำสิ่งที่ดีโดยบังเอิญ
หลายพันปีรอบดาบของอาเธอร์เพื่อดึงมันออก
ฉันคิด, ฉันกลับไปพร้อมกับหิน
โอลี่มา, ใช่ตำนานของเราถูกทำลาย
คนเดียวในเตียงของฉันฉันแข่งแขนกับมอร์ฟีอุส
ฉันผิดไหมที่พูดออกมาดังๆ สิ่งที่ฉันคิดในใจ?
แฟนของโคล้ด นูการ์โร, ฉันขยับหัวกับบูบา
เราจะไม่เป็นส่วนหนึ่งของคนที่อวดและใช้ชีวิตกลางคืน
พูดถึงเงินทำให้ฉันเบื่อ, ฉันเขียนคำสัมผัสไกลจากความฝันของวีไอพี
แค่ต้องการปากกา, ผู้ชม, จังหวะ, กลองที่ดัง, ปากกาของฉันหมดหมึก
ทุกครั้งฉันนั่ง MCs ที่ผ่านไป
ทวนกระแสและฟัง
ฉันต่อสู้กับตัวเองหน้ากระจกและฉันแพ้ทุกครั้ง
ฉันเป็นดวงตาของเด็ก, หน้าฉากสยองขวัญ
วันหนึ่ง, ฉันจะไปจมน้ำในน้ำพุแห่งความเยาว์วัย
ไม่มีสันติภาพในชื่อคานธี, ไม่มีความเกลียดชังในฮิตเลอร์
ดังนั้นอย่าตัดสินจากชื่อ, ใช่เรียกฉันแค่น้องชาย
ฉันคือเยาวชนในตัว, ไดโนเสาร์เหล่านี้ตระหนี่
ฉันสร้างเนื้อหาและหลอมรวมรูปแบบ, ฉันคือปราชญ์ที่ไม่มีเครา

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES