ฉันรู้จักเด็กคนนี้ เขาชื่อว่า นิโก้
ที่โรงเรียนเขาพูดน้อย ฉันคิดว่าเขาเจ๋ง
เช้าวันหนึ่งฉันไปธนาคารกับแม่
และฉันเห็นนิโก้เข้ามาและสวมหมวกไหมพรม
"สวัสดีทุกคน นี่คือการปล้น
ฉันคือคนสุดท้ายที่คุณจะเห็นในชีวิต
เว้นแต่คุณจะนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น
และทุกอย่างจะรวดเร็วและไม่เจ็บปวดเหมือนการทำเร็วๆ
วางกระเป๋าสตางค์ลงบนพื้น
พร้อมกับทองและสร้อยคอ ฉันชอบของพวกนั้นทั้งหมด
และถ้าใครคิดว่าเป็นฮีโร่หรืออัศวินเจได
ฉันจะทำให้เขาคลานไปตลอดชีวิตเหมือนตะขาบ
ตอนนี้ฉันจะเดินผ่านช้าๆ เห็นไหม?
ทำตัวดีๆ เหมือนลูกสุนัข ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คุณเชื่อฟังใช่ไหม เจ้าพวกสารเลวตัวน้อย
ใครมีเงินและไม่ใช้มันคือขโมย คานธีเคยพูดไว้
ตอนนี้ฉันต้องการคุยกับผู้จัดการ! ใช่ๆๆๆ ฉันต้องการคุยกับเขา
เว้นแต่เขาอยากจะทิ้งลูกไว้คนเดียว
กับภรรยาที่น่าสงสารร้องไห้กับเขา
สวัสดีผู้จัดการ ฉันชื่อนิโก้
ยินดีที่ได้พบคนที่ทำงานของเขา
ฉันอยากจะบอกคุณว่าคุณน่ารังเกียจมาก
และลูกสาวของคุณเป็นหมา เหมาะกับคนตาบอด
แต่เรามาคุยเรื่องธุรกิจกันเถอะ ใช่ เรามาคุยเรื่องธุรกิจกัน
ตอนนี้คุณเป็นทาสของฉัน เชื่อฟังหรือฉันจะยิง
ถ้าคุณกลับมาโดยไม่เอาเงินออกจากตู้
หัวของคุณจะกระเด็นและฉันจะทำท่ากลับหลังของแวน บาสเทน"

ฉันเลือกความชั่วเพราะความดีมันน่าเบื่อ
พระเจ้าให้ปืนที่ใช้ง่ายกับฉัน
บางทีคนบางคนต้องจ่าย
บางทีฉันไม่กลัวที่จะยิง
และอาจจะไม่มีประโยชน์อะไร
ฉันเข้าใจเอง ฉันคิดว่าฉันฉลาด
แต่ฉันได้ยินเสียงเหล่านี้และฉันก็มีความคิดเหล่านี้
หนึ่งวันในชีวิตของนิโก้, อูลิสเซ

คุณกำลังเลือดออกอยู่หรือเปล่า? ไม่มีใครสงสารคุณ
คุณอยากรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงสูบบุหรี่ ทำไมฉันถึงอดอาหาร?
คุณอยากดูวิดีโอของเด็กที่ถูกกลั่นแกล้งออนไลน์ไหม?
คุณอยากรู้ไหมว่าคนที่โคลัมไบน์คิดอะไร?
คุณอยากรู้ไหม? คุณไม่อยากรู้ แต่ฉันจะพูด
คุณโชคดีที่พวกเขาไม่จ่ายเงินให้ฉันทำ
ฉันเป็นแมลงกินไม้ จิ้งหรีดพูดได้ที่มีอาวุธ
และตอนนี้บอกลาพวกเพื่อนผิวแทนของคุณที่มอนติคาร์โล
คุณอยากรู้ไหมว่าทำไมคนถึงไม่มีความคิดใหม่ๆ?
เพราะพวกเขาต้องการแบบนั้น
และคุณรู้ไหมว่าสิ่งที่ตลกคืออะไร?
คือฉันพูดถึงพวกเขา คำถามคือ "พวกเขาคือใคร?"
ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่? เพื่อทดสอบความรุนแรง
บนผิวของคุณ เพราะอารยธรรมคือความเสื่อม
และนี่เป็นเพียงการกระทำของเสรีภาพทางปัญญา
เสรีภาพคือการบอกคนในสิ่งที่พวกเขาไม่อยากฟัง
และก่อนที่จะเข้ามา ฉันโทรหายาม
ฉันต้องทำทุกอย่างเอง แม้แต่การยิง
และคุณจำไอ้ตุ๊ดแอนดี้ วอร์ฮอลได้ไหม?
สิบห้านาทีและเราจะกลายเป็นประวัติศาสตร์!"

พระเจ้าปกป้องศัตรูของฉันเพราะพวกเขาต้องการมัน
ทุกวันฉันจะยิ่งใหญ่ขึ้น อย่าหยุดความฝัน
ให้ฉันมีพลังในการขโมยดวงตา
เพราะผู้ชนะตอนนี้จะดูเหมือนอยู่ยงคงกระพัน
ฉันทำอัลบั้มนี้เพื่อกินหน้าคุณ
และชื่อของฉันใหญ่จนแม้แต่การพูดมันก็เป็นภัยคุกคาม
ฉันโยนทองลงน้ำและช่างหัวชื่อเสียง
ฉันตายด้วยการรักระบบแต่ระบบก็รักฉันเช่นกัน

ฉันเลือกความชั่วเพราะความดีมันน่าเบื่อ
พระเจ้าให้ปืนที่ใช้ง่ายกับฉัน
บางทีคนบางคนต้องจ่าย
บางทีฉันไม่กลัวที่จะยิง
และอาจจะไม่มีประโยชน์อะไร
ฉันเข้าใจเอง ฉันคิดว่าฉันฉลาด
แต่ฉันได้ยินเสียงเหล่านี้และฉันก็มีความคิดเหล่านี้
หนึ่งวันในชีวิตของนิโก้, อูลิสเซ

VIEW ORIGINAL LYRICS