บางครั้งในแสงสว่างของคืนขาวและศัตรู
เมื่อฉันได้ยินเสียงคร่ำครวญของเวลาที่ผุพัง
และเมื่อความคิดเศร้าของฉันถูกแทรกซึม
ด้วยเกมของจินตนาการจากเทพนิยายในวัยเด็กของฉัน

ฉันวาดบน (?) สีเทาของการนอนไม่หลับของฉัน
ภาพร่างที่ลุกเป็นไฟหรือรูปทรงบ้าคลั่ง
แถวไฟที่ลุกไหม้ในความไม่มีที่สิ้นสุด
และกองไฟที่ร่าเริงเพื่อเผาไอดอลของเรา

ในตอนเช้าแสงเล่นกับกระจกสี
ที่ฉันได้วาดความเพ้อฝันของฉัน
ด้วยเสียงที่ไร้เดียงสาและแสงเงา
ภายใต้การตวัดพู่กันและใบหน้าที่เคร่งขรึม
ที่ไม่มีวันกลับมาอีก

ดังนั้นในมุมอับของฤดูกาลในอนาคตของฉัน
ฉันทิ้งรอยยิ้มที่อ่อนหวานที่สุดของฉันไว้ให้เธอเมื่อจากไป
น้ำตาที่อ่อนโยนที่สุดของฉัน และเสียงกระซิบที่อ่อนโยนของฉัน
เพียงแค่เวลาที่จะเรียนรู้ที่จะกลับมาบ้าอีกครั้ง

ในเขตที่มีบทกวีที่ฉันจอดดาวเคราะห์ของฉัน
นาฬิกาโบราณวัดเวลาที่สูญเสียไป
และฉันเห็นมนุษย์กลายพันธุ์แขวนอยู่ที่กระดิ่ง
ของสิ่งที่ฉันเคยคิดว่าเป็นบ้านที่คุ้นเคย

ดังนั้นภายใต้รอยสักของฉันที่มีคำขวัญสีคราม
ที่ทำให้ฉันดูเหมือนนักมวยเก่าที่เป็นมาเฟีย
มิกกี้ โคเฮนเก่าที่ฟื้นจากความวุ่นวายของเขา
ฉันส่งดวงอาทิตย์ของฉันในสร้อยคอที่ทำงานหนัก

ในตอนเช้าแสงเล่นกับกระจกสี
ที่ฉันได้วาดความเพ้อฝันของฉัน
ด้วยเสียงที่ไร้เดียงสาและแสงเงา
ภายใต้การตวัดพู่กันและใบหน้าที่เคร่งขรึม
ที่ไม่มีวันกลับมาอีก

ดังนั้นในมุมอับของฤดูกาลในอนาคตของฉัน
ฉันทิ้งรอยยิ้มที่อ่อนหวานที่สุดของฉันไว้ให้เธอเมื่อจากไป
น้ำตาที่อ่อนโยนที่สุดของฉัน และเสียงกระซิบที่อ่อนโยนของฉัน
เพียงแค่เวลาที่จะเรียนรู้ที่จะกลับมาบ้าอีกครั้ง

กลับมาบ้าอีกครั้ง

VIEW ORIGINAL LYRICS