ฉันได้รับเชิญและคิดว่าไม่มีอะไรจะได้ประโยชน์
มันเกิดขึ้นในงานเลี้ยงเย็นวันหนึ่งและฉันไม่ได้มาพร้อมใคร
แล้วฉันก็เห็นคนรู้จักของเพื่อนที่ห่างไกล
เธอมีความสง่างามตั้งแต่ข้อเท้าถึงข้อมือ
เธอพูดน้อย เธอสังเกต เธอมองฉันโดยไม่เห็นฉัน
คนสองคนที่มากับเธอดูเหมือนจะเป็นเพียงตัวประกอบ
เธอดูเหมือนจะอยู่คนเดียวในฝูงชน ฉันเห็นเธอจากระยะไกล
เธอฟังเสียงของโลกพร้อมแก้วในมือ

เสียงเพลงเริ่มดังขึ้นและกลบเสียงพูดคุย
แสงไฟเริ่มหรี่ลง เมื่อมันสัมผัสใบหน้าเธอ
เธอเดินข้ามห้องตรงมาทางฉัน
เธอเฉียดไหล่ฉันโดยไม่สนใจ
และทันใดนั้นด้วยก้าวเบาๆ เธอก็เริ่มเต้น
เหมือนกับว่าตอนนี้สายตาของฉันควรได้รับรางวัล
เธอทำให้ทุกคนที่อยู่ในทางของเธอหายไป
เธอทำให้จิตใจฉันกลับตาลปัตร พร้อมแก้วในมือ

คืนนั้นมีคนเยอะเกินไป ฉันขี้เกียจพูดคุย
และไม่รู้จะวางแก้วที่ไหน
ดังนั้นฉันจึงถือค็อกเทลในมือและไปที่ฟลอร์เต้นรำ
ฉันตั้งใจเฉียดชายคนนั้น เพื่อนที่ห่างไกลของคนรู้จัก
ตั้งแต่เขามาถึง เขามองฉันอย่างจ้องมอง
ฉันทำเป็นไม่เห็นเขา มันทำให้ฉันสนุกมาก
ถ้าเขาตัดสินใจเข้ามาทักทาย ฉันอาจจะให้โอกาสเขา
สายตาของเขาทำให้ฉันสับสน มันกลายเป็นเรื่องชัดเจน

เธอดูเหมือนเต้นช้าๆ และผมของเธอที่มัดไว้
เผยให้เห็นต้นคอที่สายตาฉันติดอยู่
เพื่อรู้ว่าจะเข้าหาเธอยังไง ฉันต้องคิดใหม่
ฉันค้นหาคำพูดของฉันในขณะที่รอให้เธอหยุดเต้น

เขาอยู่ข้างหลังฉัน แต่ฉันรู้สึกถึงการมีอยู่ของเขา
ฉันถือแก้วนี้ไว้ในมือเพื่อให้ตัวเองดูดี
ฉันหยุดเต้นเพื่อให้เขามาหาฉัน
ฉันหันไปหาเขา ฉันรู้ว่าเขาจะสังเกตเห็น

เธอหันกลับมาอย่างรวดเร็ว ลองนึกถึงความรู้สึกของฉัน
เมื่อฉันจับสายตาของเธอตรงมาทางฉัน
ฉันต้องทำอะไรเร็วๆ โอกาสนี้จะไม่ยืดเยื้อ
ฉันหาวิธีเข้าหา แต่สมองของฉันดูเหมือนจะเป็นอัมพาต
ฉันคิดจะเสนอแชมเปญหรือไวน์ให้เธอ
แต่เราไม่เสนอเครื่องดื่มให้คนที่มีแก้วอยู่ในมือแล้ว
ดังนั้นฉันจึงคิดวิธีอื่น ทางเลือกที่เหมาะสม
ฉันจะไปหาแก้วอีกใบและกลับมาเพื่อชนแก้ว

ในที่สุดเราก็เผชิญหน้ากัน สายตาฉันในสายตาเธอ
แต่แทนที่จะเข้ามาใกล้ เขากลับไปที่บาร์
เขาไม่ได้มองฉันเหรอ? ฉันไม่เข้าใจอะไรเลย
ฉันยืนอยู่คนเดียวอย่างสับสน พร้อมแก้วในมือ
ฉันอยากรู้ให้แน่ชัด เข้าใจความไม่พอใจของเขา
ฉันตัดสินใจตามเขาไปที่บาร์ แต่ฉันไม่พบเขา
มีคนเยอะมาก ฉันจะเจอเขาอีกไหม?
หรือฉันจะวางแก้วและตัดสินใจกลับบ้าน?

ฉันไม่ได้ไปถึงบาร์ พนักงานเสิร์ฟที่เดินผ่านมาพบฉัน
เสนอแชมเปญโรเซ่ให้ฉัน
เวลาขอบคุณเขาแล้วกลับไปหาเธอ
ฉันเตรียมรอยยิ้มที่ดีเพื่อชนแก้วกับเธอ
แต่เมื่อฉันกลับมา เธอหายไปแล้ว
ฉันค้นหา ฉันรอ แต่ไม่เคยเห็นเธออีกเลย
ฉันจะไม่มีวันรู้จักเสียงของเธอหรือกลิ่นน้ำหอมของเธอ
ฉันยืนอยู่คนเดียว พร้อมแก้วในมือ ความฝันที่สิ้นสุด

สำหรับทั้งชีวิต
หรือจนถึงพรุ่งนี้
มันขึ้นอยู่กับอะไร?
มันขึ้นอยู่กับอะไร?
การเต้นรำ การเคลื่อนไหว
แก้วในมือ
มันไม่ขึ้นอยู่กับอะไรเลย
มันไม่ขึ้นอยู่กับอะไรเลย
สำหรับทั้งชีวิต
หรือจนถึงพรุ่งนี้
คาดหวังอะไรได้บ้าง?
คาดหวังอะไรได้บ้าง?

VIEW ORIGINAL LYRICS