ฉันคิดถึงเธอที่รักของฉัน
เมื่อเธอค้นหาของในตู้เสื้อผ้า
เมื่อเธอลังเลทุกวัน
ระหว่างกางเกงยีนส์กับชุดเดรสสีดำ
เธอตั้งคำถาม
"จะมีใครมารบกวนฉันไหม?"
และนั่นเป็นคำถาม
ที่เธอไม่ควรต้องถาม

ฉันคิดถึงเธอที่รักของฉัน
เมื่อเธอเดินบนถนน
เธอทำเป็นไม่สนใจเสมอ
เหมือนไม่ได้ยินอะไร
และเธอเร่งฝีเท้า
พวกเขาเป่านกหวีด, พวกเขาด่าทอ
และพวกเขาทำตัวเป็นคนใหญ่โต
และพวกเขาบอกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่
และพวกเขาบอกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่

ฉันคิดถึงเธอที่รักของฉัน
เมื่อเธอขึ้นรถไฟใต้ดิน
กับพวกแร้งเหล่านั้น
ที่มีสัญชาตญาณของสัตว์
ฉันอยากจะอยู่แทนที่เธอ
เพื่อที่เธอจะไม่ต้องทน
กับสายตาที่น่ารังเกียจเหล่านั้น
ที่ทำให้เธอนอนไม่หลับ

ฉันคิดถึงเธอที่รักของฉัน
แต่ฉันก็ไร้พลัง
ความโง่เขลายังคงอยู่เสมอ
และมันทำให้ฉันหนาวสั่น
แต่เราอยู่ในโลกแบบไหน
ที่ผู้หญิงต้องถามตัวเอง
ว่าเธอสามารถใส่อะไรได้หรือไม่ได้
โดยไม่กลายเป็นชิ้นเนื้อ
โดยไม่กลายเป็นชิ้นเนื้อ

ขอโทษนะที่รักของฉัน
สำหรับชั่วโมงแห่งความลังเล
"เธอไม่คิดว่ามันสั้นเกินไปเหรอ?"
"ฉันควรใส่มันไหม?"
เสรีภาพของผู้หญิง
มันหายไปตลอดกาล
เมื่อเธอห้ามตัวเอง
จากการเป็นผู้หญิงที่สง่างาม

ขอโทษนะที่รักของฉัน
สำหรับความวุ่นวายเหล่านี้
มันมักจะซ่อน
ความขาดความกล้าหาญ
มันอาจจะเป็นน้องสาวของพวกเขา
หรือเป็นลูกสาวของพวกเขาบนถนนนี้
เมื่อพวกเขาด่าทอผู้หญิง
พวกเขาด่าทอผู้หญิงทุกคน
พวกเขาด่าทอผู้หญิงทุกคน

ขอโทษนะที่รักของฉัน
ที่เป็นคนประเภทเดียวกัน
กับพวกไก่ในเล้า
กับพวกคนหยาบคาย
แต่ความอ่อนโยนของผู้หญิง
จะสวยงามเสมอ
กว่าความโง่เขลาที่น่ารังเกียจ
ของผู้ชายที่ไม่มีสมอง

ขอโทษนะที่รักของฉัน
ขอโทษสำหรับผู้หญิงทุกคน
ที่กลัวเมื่อเดินผ่าน
ตรอกมืด
เสรีภาพของผู้หญิง
ไม่ว่าจะเป็นผมดำหรือผมบลอนด์
เสรีภาพของผู้หญิง
มันมีค่ามากกว่าทองคำทั้งหมดในโลก

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES