ทำไมเธอทำหน้าแบบนั้นตอนที่ฉันเปิดใจให้เธอ?
ครั้งหน้าฉันคงคิดว่าจะเงียบไว้
ฉันไม่รู้ว่าควรทำยังไงเพราะความรักของฉันทำให้เธอรังเกียจ
มันไม่ยอมไปไหน แล้วฉันควรทำยังไงกับมัน?
ปล่อยให้มันทำร้ายฉันจากข้างใน?
ฉันควรปล่อยให้บทกวีของฉันเน่าอยู่ในลิ้นชักหรือเปล่า?
เธอมองฉันเหมือนฉันเป็นสิ่งที่น่ากลัว
ในขณะที่ฉันชื่นชมเธอเหมือนดอกไม้ที่หายาก

ฉันไม่เคยรู้วิธีตกหลุมรักอย่างถูกต้อง
คงต้องดึงชิ้นส่วนของหัวใจฉันออกมาโดยตรง
เธอทรมานฉันแต่ฉันยังมีความรู้สึกอยู่
ถ้าฉันไม่สำคัญเธอต้องบอกฉันตรงๆ
สิ่งที่ฆ่าฉันคือความฝันของฉันไม่ใช่ความจริง
ฉันถูกทรมานโดยรอยยิ้มของเธอ โดยความไม่ชัดเจนของเธอ
ฉันพยายามทุกอย่างเพื่อให้เธอออกไปจากหัวของฉัน
แต่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเธอจะไม่มีวันทำให้ฉันรังเกียจเธอได้
ฉันตกหลุมรัก แต่ไม่มีอะไรโรแมนติก
ฉันถูกกินหัวใจที่ซ่อนอยู่ใต้หน้าอกของฉัน
ฉันเห็นดอกกุหลาบของฉันเน่าเพราะพยายามเอาหนามออก
เธอต้องอธิบายให้ฉันฟัง บอกฉันว่าทำไมเธอถึงทำให้ฉันหลงใหล

มันคงสองปีแล้วที่ฉันไม่ได้เห็นหน้าเธอ
แต่ฉันรู้สึกว่าจำทุกลักษณะของเธอได้
ฉันอยากหลับและอยู่ในภาพลวงตา
ที่วิญญาณของเราทั้งสองรู้สึกเหมือนกัน
เมื่อฉันเห็นเธอฉันรู้สึกปวดท้อง
ที่ทำให้ฉันเจ็บจนเกือบอยากจะฆ่าตัวตาย
มันปกติไหมที่รักเธอแล้วเจ็บ
หรือเป็นแค่ฉันที่ไม่รู้วิธีทำ?
ฉันอยากหลับ ไม่อยากตื่น
ใช้ชีวิตหลังความตายฝันว่าอยู่ข้างเธอ
มันทำให้ฉันเจ็บปวดแต่ก็ยิ้มได้ที่รักเธอ, ทำให้ฉันหลอนต่อไป
อย่าถามว่าทำไมฉันเลือกที่จะรักเธอ
ถ้าฉันตอบ ฉันคงหาคำพูดไม่เจอ
เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่สำคัญจริงๆ
ฉันเก็บรอยยิ้มของเธอไว้ในใจ

VIEW ORIGINAL LYRICS