ฉันไม่รู้จักความอ่อนโยนอีกต่อไปตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล
ฉันตระหนักได้ว่าความรักไม่สำคัญขนาดนั้น
พระเจ้าโปรดยกโทษให้ฉัน แต่ฉันกำลังจะทำสิ่งเลวร้าย
ฉันฆ่านางฟ้าไปแล้ว ดังนั้นฉันไม่เหลือความเป็นมนุษย์อีกต่อไป
มีเลือดติดอยู่บนมือของฉัน ฉันจะทำสิ่งที่น่ารังเกียจ
เพื่อจะหยิบอาวุธ ฉันไม่ได้รอจนถึงวันสิ้นโลก
เธอบอกคำตอบกับฉัน แต่ในตาของเธอฉันเห็นว่าเธอโกหก
ตอนนี้ฉันจะตอบคำถามทั้งหมดที่ฉันสงสัยด้วยตัวเอง
ในสงครามหรือในสันติภาพ ฉันจะเดินทางรอบทวีป
และฉันจะไม่หันกลับมา แม้ว่าข้างหลังจะมีคนอยู่
ฉันไม่กลัวหลุมศพของฉัน ถ้าฉันล้มฉันจะลุกขึ้น
ฉันนอนหลับใต้ดวงจันทร์และตื่นขึ้นในสุสานใต้ดิน

บางครั้งฉันไม่เข้าใจมนุษย์ (บางครั้งฉันไม่เข้าใจมนุษย์)
พวกเขามองหาดาวตก แม้ว่าในท้องฟ้าจะมืด
ตอนนี้ที่ฉันดื่มเลือดของพวกเขา มันยากที่จะอยู่ในสภาพที่ไม่เมา
ฉันจะพบความกล้าหาญไหมถ้าฉันเปิดท้องเธอด้วยดาบ
บอกฉันทีว่าความจริงออกมาจากปากของปราชญ์
หรือว่าความจริงถูกซ่อนอยู่ในคำโกหก
บางครั้งฉันรู้สึกว่าพระเจ้าของเธอส่งข้อความถึงฉัน
เสียงปืนจะทำให้เหล่านกกระจอกบินหนี
พระเจ้า ฉันคิดถึงสวรรค์
แต่ฉันรู้สึกทรมานเกินไปที่จะบอกว่าฉันสามารถเข้าร่วมกับนางฟ้าได้
ฉันไม่มองกลับไปอีกแล้ว เพราะฉันรู้ว่าสิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนไป
แต่ก่อนที่จะออกจากโลกนี้ ฉันจะไม่ล้างแค้น
บ้าจริง ฉันกำลังจะเป็นบ้า ฉันหาคำตอบไม่เจอ
ฉันควรจะเก็บดอกกุหลาบหรือยอมรับหนาม?
แล้วจบสงคราม แต่สันติภาพผลักไสฉัน
ดังนั้นฉันจะทำให้เลือดไหลด้วยความไม่แยแส
ดวงอาทิตย์รักดวงจันทร์ แม้จะมีความแตกต่าง
แต่เขาซ่อนความรักของเขา เขาไม่ต้องการให้เธอหายไป
ทั้งสองจะจบลงด้วยความโดดเดี่ยว แม้ว่าจะมีความดึงดูด
ดวงจันทร์จะยอมแพ้ต่อการสัมผัสครั้งแรกของเขา

ความทรงจำ หายไป
ความทรงจำ หายไป
รอยแผลเป็น ปรากฏ
รอยแผลเป็น ปรากฏ
อยู่คนเดียวในสงครามที่ฉันไม่สามารถชนะได้ ชนะได้
เพราะฉันคือศัตรูและฉันคือพันธมิตร พันธมิตร

ความทรงจำ หายไป
ความทรงจำ หายไป
รอยแผลเป็น ปรากฏ
รอยแผลเป็น ปรากฏ
อยู่คนเดียวในสงครามที่ฉันไม่สามารถชนะได้ ชนะได้
เพราะฉันคือศัตรูและฉันคือพันธมิตร พันธมิตร พันธมิตร

VIEW ORIGINAL LYRICS