"โชคดีที่ฉันไม่มีลูก" ยัดน่าพูดกับตัวเองบ่อยๆ
"มันจะยิ่งยากขึ้น ยิ่งน่าอับอายมากขึ้น"
แล้วเธอจะทำยังไงกับทารกที่เป็นสัมภาระ?
เขาจะรอดชีวิตหลังจากการเดินทางทั้งหมดนี้ไหม?
ยัดน่าหนีจากระเบิด สงครามในประเทศของเธอ
เธอรู้ว่าเธอกลัว แต่ไม่รู้ว่าเป็นศัตรูคนไหน
ระหว่างการยิงของประธานาธิบดีของเธอ กบฏ ตะวันตก
ไอซิสและเคิร์ด เธอไม่รู้ว่าลมมาจากไหน
เธอไม่รู้ว่าผงที่ทำลายหมู่บ้านของเธอมาจากไหน
เธอไม่รู้ว่าใครยิงกระสุนที่ทำให้ใบหน้าเหล่านั้นดับลง
เธอรู้แค่ว่ามนุษย์บ้า และที่นั่น ในซีเรีย
ที่ศูนย์กลางของความบ้าคลั่งของเธอค่อยๆ ก่อตัวขึ้น
ยัดน่าคิดถึงเรื่องทั้งหมดนี้ขณะที่เธอเข้าใกล้กระจกของฉัน
ฉันบอกเธอว่า "ไม่" ด้วยมือและรีบสตาร์ทรถ
ฉันอาจจะมีเงินเล็กน้อย แต่ฉันรีบ ต้องไป
ฉันจำสายตาของเธอได้ ฉันเจอยัดน่าที่ไฟแดง

หลังจากการเดินทางสามเดือนในเรือหลากหลายชนิด
เธอมักจะคิดว่าความตายจะเป็นจุดหมายเดียว
เหมือนในคืนนั้นกลางทะเลอีเจียน
ถูกคลื่นซัดบนเรือที่เบาเกินไป
ระหว่างศูนย์กักกันและผู้ลักลอบที่โหดร้ายที่สุด
ยัดน่าหายไปจากสายตาของทุกคนที่หนีไปกับเธอ
เธอพบว่าตัวเองอยู่คนเดียวกับความกลัว ท้องว่าง
และคนแปลกหน้าที่หลงทางเหมือนเธอเป็นไกด์เดียว
เดินเป็นสัปดาห์แล้วจ่ายเงินให้กับแร้ง
สิทธิ์ในการซ่อนตัวที่ด้านหลังของรถบรรทุกโดยไม่เห็นแสง
หลังจากเดือนนรกนี้ เธอใช้คืนของเธอบนกล่องกระดาษ
เอลโดราโดของเธออยู่ที่ประตูเดอ ลา ชาเปล ใต้สะพาน
ยัดน่าคิดถึงเรื่องทั้งหมดนี้ขณะที่เธอเข้าใกล้กระจกของฉัน
ฉันบอกเธอว่า "ไม่" ด้วยมือและรีบสตาร์ทรถ
ฉันอาจจะมีเงินเล็กน้อย แต่ฉันรีบ ต้องไป
ฉันจำสายตาของเธอได้ ฉันเจอยัดน่าที่ไฟแดง

ในคืนของเธอ ฝันร้ายของการถูกขับไล่เป็นเรื่องปกติ
เธอรอที่จะได้รับสถานะผู้ลี้ภัย
เธอขอทานที่ไฟแดงด้วยความทุกข์เป็นปาก
เธอหาข้อมูลเกี่ยวกับสิทธิของเธอ เจ้าหญิงน้อยในชั้นวาง
เธอบางครั้งจินตนาการถึงชีวิตนักเรียนในประเทศของเธอ
ถ้าความยุติธรรมมีตา ถ้าสันติภาพครองในซีเรีย
เธอยิ้มบางครั้ง เมื่อเธอพบพลังที่จะคิดถึงมัน
เธอฝันในภาษาซีเรีย แต่ตอนนี้เธอร้องไห้ในภาษาฝรั่งเศส
ฉันเห็นยัดน่าอย่างรวดเร็วเมื่อไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว
ฉันรู้สึกเจ็บเล็กน้อยในใจ แต่ฉันสายและเร่งเครื่อง
โศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ต่อหน้าเรา แต่เราก็รีบ ต้องไป
มีมนุษย์อยู่เบื้องหลังสายตา ฉันเจอยัดน่าที่ไฟแดง

VIEW ORIGINAL LYRICS