สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
ทั้งหมด ทั้งหมด ทั้งหมด ทั้งหมด ทั้งหมด
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

เท่าที่ฉันจำได้
ตั้งแต่ฉันยังเด็ก
ฉันถูกสอนให้รักสิ่งที่ดูชัดเจนและโปร่งใส
และกลัวสิ่งที่ดูมืดมน ดำ และน่ากลัว
ไม่เคยมีใครสอนให้ฉันมองข้ามไป
ข้ามไปยังสิ่งที่ดูน่าเชื่อถือ
และข้ามไปยังความกลัวที่สิ่งต่างๆ สร้างขึ้น
ตามที่มันปรากฏ

ตั้งแต่อนุบาล เรานั่งเรียนที่เดียวกัน
แยกกันไม่ออก เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เราก็ยังเป็นกลุ่มเดียวกัน
ผู้หญิงคนเดียวกัน เรื่องไร้สาระเดียวกัน ถุงมือเดียวกัน
วันหนึ่งการตื่นขึ้นเป็นเรื่องเจ็บปวด เราพูดภาษาต่างกัน
ฉันเบื่อกับ "ชีวิตก็เป็นแบบนี้"
เคารพชีวิตมากเกินไป ฉันจึงชอบ "ความปรารถนาก็เป็นแบบนี้"
เงินเหมือนการเดือดพล่าน
จับมือมิตรภาพแล้วโยนลงน้ำพร้อมกับภาพลวงตา

ดวงตา ผม ร่างกาย รูปร่าง
เขามีทุกอย่างที่เธอชอบ
สไตล์ รถ เสื้อผ้า นาฬิกา
เขามีทุกอย่างที่เธอต้องการ
คำพูดที่อ่อนหวาน ความใส่ใจ
เขามีทุกอย่างที่เธอค้นหา
กับเขาเธอรู้สึกเป็นผู้หญิง รู้สึกได้รับการปกป้อง
ระหว่างร้านอาหาร คลับ และงานเลี้ยง ที่เชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็ว
เธอไม่รู้สึกถึงโซ่ที่ค่อยๆ ล่ามเธอไว้
ทุกคำว่า "ฉันรักเธอ" ที่มีพิษ ฉันไม่ควรได้ลิ้มรส
นั่นคือสิ่งที่เธอพูดกับตัวเองหน้ากระจกต่อหน้ารอยฟกช้ำและบาดแผล

ฉันอยู่ชั้นมัธยมปลายปีสอง และเธอเป็นครูสอนประวัติศาสตร์ของฉัน
ฉันรู้สึกว่าคำพูดของเธอพุ่งตรงมาที่ฉัน
ทุกครั้ง คำพูดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านั้นทำให้ฉันโกรธ
ฉันเกลียดเธอ ในใจฉันฝันที่จะทำลายเธอ
ปีการศึกษาสิ้นสุดลง ครูทุกคนจะทำลายฉัน
คนที่ฉันคิดว่าเป็นศัตรูของฉันกลับเป็นคนเดียวที่ปกป้องฉัน
เธอเขียนว่า "ฉันเชื่อในตัวเธอมากกว่าเธอเอง"
นี่คือความฝันของเธอ เก็บมันไว้และอย่าให้ใครเอาไป

เขาไม่สนใจฉัน เขามักจะไปที่อีกฟากของโลก
ไม่เคยอยู่ที่นี่ มักจะทำงานในขณะที่งานของฉันพังทลาย
ฉันแทบไม่เคยได้ยินเสียงของเขาในสนามฟุตบอล
และเป็นแม่เสมอที่มาหาฉันเมื่อฉันล้ม
มันบ้าแค่ไหนที่เราคิดเมื่อเราเป็นเด็ก
ทุกสิ่งที่เรารู้สึกเมื่อมีการจากไปเหมือนการขุดหลุม
นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นในดวงตาของคนที่ฉันรักเกือบทุกครั้งที่บอกลา
และฉันคิดว่าพวกเขาจะทำเหมือนฉันและเข้าใจในภายหลัง

ตอนอายุสิบเจ็ด ฉันคิดว่าฉันเข้าใจทุกอย่าง
แต่แม่ของฉันบอกฉันว่า
สถานที่ที่ไม่ดี เวลาที่ไม่ดี
คือเมื่อเราอยู่ใกล้กับความขัดแย้งและการทะเลาะวิวาท
หยิ่งเกินไป ความสงบและความเงียบสงบหนีฉันไป
คนที่รักเธอคิดถึงความสุขของเธอก่อนของตัวเอง
ไม่รู้ว่าในความวุ่นวาย ทุกอย่างจะพังทลายลงในทันทีโดยไม่มีเหตุผล
คนธรรมดาที่ในช่วงเวลาหนึ่งกลายเป็นบ้า
ดึงดูดความภักดีในใจกลางสงครามที่ไม่มีวันสิ้นสุด

เราพบกันบ่อย เราทำงานด้วยกัน
เราเล่นฟุตบอลทุกสุดสัปดาห์และบาร์บีคิวใหญ่ในวันอาทิตย์
นอกจากการล้อเล็กน้อย ไม่มีอะไรที่ดูแปลกสำหรับฉัน
จนกระทั่งคำพูดนั้นถูกปล่อยออกมา แต่มีผลกระทบมาก
และตอนนั้นสายตาของฉันเปลี่ยนไป ฉันค่อยๆ ถอยห่าง
ผิดหวัง โกรธแค้น ประหลาดใจกับความไม่อดทนมากขนาดนี้
และความสัมพันธ์ค่อยๆ สลายไป
ฉันเห็นเขาเป็นเพื่อน แต่ฉันเป็นเพียงข้ออ้าง (ข้ออ้าง ข้ออ้าง ข้ออ้าง ข้ออ้าง)

เบื้องหลังสิ่งที่เราเห็น เบื้องหลังสิ่งที่เราใช้ชีวิต
แม้เกินกว่าภาพลักษณ์และเบื้องหลังสิ่งที่ไม่ได้พูด
แม้จะมีหลักฐาน แม้จะมีรอยยิ้มปลอม
กุหลาบยังคงเป็นกุหลาบ แม้ว่าฉันจะสามารถดมกลิ่นมันได้

เบื้องหลังสิ่งที่เราเห็น เบื้องหลังสิ่งที่เราใช้ชีวิต
แม้เกินกว่าภาพลักษณ์และเบื้องหลังสิ่งที่ไม่ได้พูด
แม้จะมีหลักฐาน แม้จะมีรอยยิ้มปลอม
กุหลาบยังคงเป็นกุหลาบ แม้ว่าฉันจะสามารถดมกลิ่นมันได้

นี่คือความแตกต่างระหว่างการเป็นและการปรากฏ

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES