My oë is 'n splinterruit
Wat bly weerkaats, al kyk ek uit
En ewebeelde dwaal verby
Maar dra onwetend iets van my

Maar ek kan sing as ander vlug
Voor werwelwind en bliksemlig
Want deur die krake in die nag
Sien ek 'n helder, nuwe dag

Die oë is 'n splinterruit
Dus moet jy leer om skerp te kyk
Wie meen jy's blind doen onbewus
Dit wat presies wys wat hy is

Maar ek kan sien as sieners tas na iets wat is en altyd was
Want hoor die reën en wind praat saam en in die kranse dreun 'n naam

My oë is 'n splinterrruit
Wat bly weerkaats, al kyk ek uit
En skewe beelde hink verby
En word onwetend deel van my

Maar ek sal klim en hoër beur
Selfs doringtakke gryp en skeur
Want op die berg se ruwe rug
Is môre ver, maar reeds in sig

Want op die ruwe berg se rug
Is môre ver, maar reeds in sig