Sy roep my in die rigting van haar hart
Waar die wintervure brand
En die nagte vir die somer lê en wag

Sy giet haar trane in die see
Stuur haar woorde met die wind
Na die strande van lank vergete smart

Vier seisoene kind met die winter in jou oë
Waar het ek jou verloor?
Vier seisoene kind met die liefde in jou palm
Kyk jou oseaan is kalm

Vier seisoene kind
Vier seisoene kind
Stuur my nog ’n poskaart met die wind

Jy’t gesê ons liefde
Sal bly staan
Al tuimel al die berge
In die oseaan

En doen vir my ‘n gunsie
Voor jy gaan
Gooi vir my ‘n klippie
‘n Klippie in die oseaan

En wie sal ooit die liefde
Kan verstaan?
Nader as ‘n hartklop
En verder as die maan

Daar is ‘n tyd van kom
En ‘n tyd van gaan
Dit het ek gelees maar
Hoe sal ek dit ooit verstaan?

En kyk hoe sak
Die sekelmaan
In die stille oseaan

Stille water, diepe grond
Onder draai die duiwel
Onder draai die duiwel rond

Ek het ‘n vriendin
Vêr by die blou see
Teen die hange van Tafelberg
As die son sak
Speel sy die mooiste melodieë

Haar vingers ken die pad
Opgesluit in wit en swart
Die klavier se grootste vreugde
Hartseer en verlange
Verstaan die hart se diepste smart

Ja, die hele wêreld word stil
Luister in die donker uur
Na die naggeluide
Van Lisa se klavier

Ja, die hele wêreld word stil
Luister in die donker uur
Na die naggeluide
Van Lisa se klavier

Ek ken 'n ou, ou liedjie
Van lewenswel en weë
Van lank-vergane skepe in
Die kelders van die see

Die woorde is vergete
En tog die deuntjie draal
Soos vaag-bekende grepies in
'n Baie ou verhaal

Van swerwers sonder rigting
Van soekers wat nooit vind
En eindelik was ons almal maar
Tog net kinders van die wind