ฉันไม่พบคำพูดเมื่อฉันต้องทำ
ความเสียใจทำให้ฉันอยู่ในนรก
รอยยิ้มที่ไม่มีค่า คำสัญญาที่ลอยลม
เหมือนกับว่าหัวใจของเราทำจากหิน
บาปของฉันฉันฝังไว้ แต่เมื่อฉันอยู่ในสุสาน
พวกมันจะหลับอยู่ข้างฉัน
รู้สึกถึงความอบอุ่นของเธอเมื่อเธอกอดฉัน ฉันอยากตายในอ้อมแขนของเธอ
ความเจ็บปวดของฉันลบวันแห่งความสุขของฉัน
และหัวใจของฉันเต็มไปด้วยความทุกข์
จ้องมองความตายด้วยตาที่ปรารถนา
ฉันล้มลงต่อหน้าภาระอันใหญ่หลวงของฉัน
และฉันคิดถึงมัน และเมื่อมันเปิดขึ้นอีกครั้ง ฉันคิดถึงมันอีกครั้ง
ความฝันของฉันกลายเป็นไร้ความหมาย
พวกมันจากไปและทิ้งความว่างเปล่าอันใหญ่หลวงในตัวฉัน
ฉันควรสาปแช่งเทวดาเพราะความไม่แยแสของพวกเขาไหม
ฉันอยากจะเก็บดอกไม้โดยที่ข้อมือของฉันไม่เจ็บในพงหนาม
ฉันจะสามารถเปิดหัวใจของฉันได้วันหนึ่งโดยที่ความเจ็บปวดไม่กัดกินมันไหม
ความอ่อนโยนของเธอลบความเจ็บปวดของฉัน เธอจูบฉันและฉันรู้สึกแปลก
รอยเท้าของฉันถูกลบโดยหิมะ ถูกลบเหมือนภาพวาดบนชายหาด
ความอ่อนโยนของมือเธอสัมผัสผิวสีเบจของฉัน
และพรุ่งนี้ไม่กลายเป็นอะไรนอกจากภาพลวงตา
วิญญาณของฉันจะไปเข้าร่วมกับเทวดาหรือเผาไหม้ในขณะที่แมลงกินฉัน?
โอ้ พระเจ้า บอกฉันทีว่าทำไมฉันถึงโกหกตัวเอง
ฉันรู้ว่าฉันทำร้ายตัวเองทุกครั้งที่ฉันแก้แค้น
ความเจ็บปวดคือเสียงร้องของความฝันของฉันหรือไม่?
ฉันจะมีวันหนึ่งที่สงบสุขหรือมันเป็นแค่คำโกหก?
วิญญาณของฉันไม่บริสุทธิ์ ไม่คู่ควรกับการสรรเสริญ
ความชั่วร้ายจูบฉัน ฉันยืดจูบนั้นออกไป
นอนอยู่ในหลุมศพใต้ท้องฟ้าสีส้ม
ความสุขและความเสียใจผสมผสานกัน

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES