ในเมืองนี้ เธอจะทำอะไรได้บ้าง
เพื่อสงบความโกรธของเธอ?
เหมือนหมาป่าเดียวดาย
เธอเดินเร่ร่อน, เธอเดินเร่ร่อน, เธอเดินเร่ร่อน
เธอออกไปล่าหมอก
จากหัวใจที่แตกสลายของเธอ
เธอออกไปเพื่อสิ่งที่เราเคยเป็น
ก่อนที่จะทำลายอดีต
อา-อา, โอ-โอ

ในเมืองนี้ อะไรทำให้เธอหัวเราะ
คนในร้านเหล้า?
เธอออกไปเพื่อไม่เห็นพวกเขาอาย
คนที่เหมาะสม
ลมจากรากเหง้าของเธอ
ไม่เคยพัดมาถึงฉัน

เธอหนีไป ในคืนที่พระจันทร์เรียกหาเธอ
ไปยังเนินทรายเก่าที่เทพเจ้ารัก
ไม่มีความเสียใจ, ไม่มีความเสียใจ

เธอมีสายตาของคนที่กำลังจะตาย
เหมือนเธอเห็นตัวเองไม่ดีและอยากหัวเราะ
เธอปรับเสียงของเธอให้มาถึงหัวใจของเธอ
เพื่อไม่ให้มันรู้ว่าผู้หญิงตายอย่างไร
อา-อา, โอ-โอ
อา-อา, โอ-โอ

และความเงียบรอบตัวเธอ
มันคือการกดขี่ของพวกเขา
หน้าผากเล็กๆ ที่เหงื่อออกจากความน่าเบื่อ
นั่นคือท่าทีเดียวของพวกเขา
ลมจากรากเหง้าของเธอ
ไม่เคยพัดมาถึงฉัน
ฉันอยากให้เธอพูดกับตัวเองว่า
"ฉันให้อภัยความผิดของฉันที่เคยทำให้ฉันเจ็บ"
"และฉันจะพูดออกมาดังๆ ว่าฉันรักเสมอ"
"ไม่มีความเสียใจ, ไม่มีความเสียใจ"

และเธอหนีไป ในคืนที่พระจันทร์เรียกหาเธอ
ไปยังเนินทรายเก่าที่เทพเจ้ารัก
ไม่มีความเสียใจ, ไม่มีความเสียใจ

VIEW ORIGINAL LYRICS