เรากำลังรอเวลาในขณะที่เรารอสัญญาณ
ลับคมดาบ
ในขณะที่เรารอพายุผ่านไป
คืนที่หนาวเย็นเหล่านี้แทบจะทนไม่ไหว
แต่จุดประสงค์ทำให้เราอบอุ่น

สาบานว่าจะจงรักภักดี
ในขณะที่ไขว้นิ้ว
เห่าที่ไม่มีการกัด
ไม่มีฟันแค่คำราม
คุณไม่ใช่หนามในด้านของเรา
คุณเป็นเศษไม้
เราพร้อมแล้วแต่เราก็เบื่อ
แค่ยืนอยู่ในแถว
และทุกอย่างเคลื่อนที่ช้าเกินไปตอนนี้
แยกตัวออกไปในเวลา

พวกเขามีอำนาจ
แต่ตอนนี้เรามีจำนวนมากกว่า
มันเป็นแค่ภาพลวงตาอย่างต่อเนื่อง
ของการควบคุม
พวกเขาทำลายเราเหมือนม้า
เราจะลากไถของพวกเขานานแค่ไหน?
สิ่งที่จะดำเนินต่อไป
คือสิ่งที่เรายอมให้เป็น, โอ้

และเรายังคงบูชาที่แท่นบูชาที่ว่างเปล่า
การบริโภคสิ่งที่เราไม่ต้องการเลย
หลุมที่เราไม่สามารถเติมเต็มได้
เพลงที่ไม่มีวันจบ
"อีกครั้ง, จากจุดเริ่มต้นตอนนี้"

กรณีในตำราเรียน, เราทุกคนเข้ากับโปรไฟล์
การเฝ้าระวังมวลชน, เราเปิดประตู
ล่าในความกลัว
เส้นที่เบลอของถูกและผิด
เร่งขึ้นจนเราไม่สามารถชะลอได้
และด้วยความเร็วนี้
การเคลื่อนไหวผิดพลาดหนึ่งครั้งและเราจะล้มลง
เตรียมพร้อมสำหรับการชำระบัญชี

แม้ว่าพวกเขาจะมีอำนาจ
แต่ตอนนี้เรามีจำนวนมากกว่า
มันเป็นแค่ภาพลวงตาอย่างต่อเนื่อง
ของการควบคุม
พวกเขาทำลายเราเหมือนม้า
เราจะลากไถของพวกเขานานแค่ไหน?
สิ่งที่จะดำเนินต่อไป
คือสิ่งที่เรายอมให้เป็น, โอ้

และโซ่ที่หนัก
เราผูกติดกับตัวเอง
รวบรวมหนาม
เพื่อสร้างเป็นมงกุฎ

อานนี้สบายไหม?
บังเหียนนี้แน่นพอไหม?
คุณจะวิ่งเมื่อถูกเตะไหม?
หรือจะโยนผู้ขี่ออกไป

คุณเต็มใจและสามารถ
หรือคุณถูกพูดแทน?
ถูกกำหนดให้รับใช้สิ่งที่คุณเกลียด
จนกว่าทุกอย่างจะพังทลาย

ฟัง
ช่างสิ่งที่คุณเรียกว่าปกติ
แรงกดดันนี้ให้สอดคล้อง (ปลดปล่อย)
มันเป็นเส้นทางของคุณที่จะสร้าง
หรือสะพานของคุณที่จะเผา
สะพานของคุณที่จะเผา

ใช่, พวกเขามีอำนาจ
เรามีจำนวนมากกว่า
มันเป็นแค่ภาพลวงตาอย่างต่อเนื่อง
ของการควบคุม
พวกเขาทำลายเราเหมือนม้า
เราจะลากไถของพวกเขานานแค่ไหน?
สิ่งที่จะดำเนินต่อไป
คือสิ่งที่เรายอมให้เป็น

สิ่งที่เราจะยอมให้เป็น?

VIEW ORIGINAL LYRICS