โว้, โว้

เสียงปังปังของตะปูโลงศพ เหมือนลมหายใจที่ถูกเป่าออกมา
แล้วก็หายไปตลอดกาล
มันดูเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง ฉันพลาดสัญญาณเตือนสีแดงได้อย่างไร?

นึกย้อนกลับไปในวันที่เราหัวเราะด้วยกัน
เราต่อสู้กับพายุร้ายนี้ด้วยกัน
แล้วเขาก็คุกเข่าลงร้องไห้
แต่เขาตายขณะยืนอยู่บนเท้าของเขา

พระเจ้าใดจะสาปแช่งหัวใจ?
และพระเจ้าใดที่ทำให้เราแยกจากกัน?

พระเจ้าใดที่สามารถทำให้มันหยุดได้?
ให้มันจบลง
สิบแปดปีถูกผลักไปที่ขอบ
มันมาถึงจุดนี้
ก้าวที่ไม่มีน้ำหนัก
ในขณะที่ตกลงไปกำลังร้อง
โว้, โว้

เสียงปังปังจากผนังตู้เสื้อผ้า
ห้องเรียน
ปืนลูกซองถูกเตรียมพร้อม
ผลักฉันและฉันจะผลักกลับ
ฉันไม่ได้ขอร้องอีกต่อไป ฉันต้องการ

จากชาติที่อยู่ภายใต้พระเจ้า
ฉันรู้สึกถึงความรักของมันเหมือนกับคานไฟฟ้า
เกิดมาเป็นอิสระ แต่พวกเขายังคงเกลียดชัง
เกิดมาเป็นฉัน ไม่ ฉันเปลี่ยนไม่ได้

มันมักจะมืดที่สุดก่อนรุ่งอรุณ
ดังนั้นอยู่ตื่นกับฉัน มาพิสูจน์พวกเขาผิดกัน

ให้มันหยุด
ให้มันจบลง
สิบแปดปีถูกผลักไปที่ขอบ
มันมาถึงจุดนี้
ก้าวที่ไม่มีน้ำหนัก
ในขณะที่ตกลงไปกำลังร้อง
โว้, โว้

แม่น้ำเย็นได้พัดเขาไป
แต่เราจะลืมได้อย่างไร
การชุมนุมถือเทียน แต่ไม่ถือคำพูดของพวกเขา

และเลือดได้ไหลออกมามากเกินไปจากข้อมือ
ของเด็กที่ถูกตำหนิเพราะคนที่พวกเขาเลือกจูบ
ใครจะลุกขึ้นมาหยุดเลือด
เรากำลังเรียกร้อง
ยืนยันในจังหวะที่แตกต่าง, ใช่
เพลงใหม่, โว้, โอ
เพลงใหม่, โว้, โว้, โว้

(โว้) ให้มันหยุด
ให้มันจบลง
ชีวิตนี้เลือกฉัน ฉันไม่ได้หลงทางในบาป
(โว้) และฉันยืนหยัดอย่างภาคภูมิใจในตัวฉัน
ฉันวางแผนที่จะอยู่ต่อไป

(โว้) ให้มันหยุด
ให้มันจบลง
หลายปีถูกผลักไปที่ขอบ
(โว้) แต่ฉันยืนหยัดอย่างภาคภูมิใจในตัวฉัน
ฉันวางแผนที่จะอยู่ต่อไป

VIEW ORIGINAL LYRICS