พวกเราเป็นยี่สิบหรือสามสิบคน
โจรในกลุ่ม
ทุกคนแต่งตัวด้วยชุดสีขาว
ตามแฟชั่นของ, คุณได้ยินฉันไหม
ทุกคนแต่งตัวด้วยชุดสีขาว
ตามแฟชั่นของพ่อค้า

การขโมยครั้งแรก
ที่ฉันทำในชีวิต
คือการขโมย
กระเป๋าเงินของ, คุณได้ยินฉันไหม
คือการขโมย
กระเป๋าเงินของบาทหลวง

ฉันเข้าไปในห้อง
พระเจ้า, มันใหญ่แค่ไหน
ฉันพบเหรียญพันเหรียญ
ฉันวางมือ, คุณได้ยินฉันไหม
ฉันพบเหรียญพันเหรียญ
ฉันวางมือลงบนมัน

ฉันเข้าไปในถ้ำ
พระเจ้า, มันสูงแค่ไหน
มีเสื้อคลุมและเสื้อโค้ท
ฉันบรรทุกสาม, คุณได้ยินฉันไหม
มีเสื้อคลุมและเสื้อโค้ท
ฉันบรรทุกสามเกวียน

ฉันนำมันไปขาย
ที่ตลาดในฮอลแลนด์
ฉันขายมันในตลาด
พวกเขาไม่ได้เสียอะไร, คุณได้ยินฉันไหม
ฉันขายมันในตลาด
พวกเขาไม่ได้เสียอะไรเลย

ท่านสุภาพบุรุษจากเกรอน็อบล์
กับเสื้อคลุมยาวของพวกเขา
และหมวกสี่เหลี่ยม
พวกเขาตัดสินฉันเร็ว, คุณได้ยินฉันไหม
และหมวกสี่เหลี่ยม
พวกเขาตัดสินฉันเร็ว

พวกเขาตัดสินให้ฉันถูกแขวนคอ
อา, มันยากที่จะได้ยิน
ให้แขวนคอ, ถูกบีบคอ
ที่ลานตลาด, คุณได้ยินฉันไหม
ให้แขวนคอ, ถูกบีบคอ
ที่ลานตลาด

ขึ้นไปบนตะแลงแกง
ฉันมองดูฝรั่งเศส
ฉันเห็นเพื่อนของฉัน
ใต้ร่มเงา, คุณได้ยินฉันไหม
ฉันเห็นเพื่อนของฉัน
ใต้ร่มเงาของพุ่มไม้

เพื่อนร่วมทุกข์
ไปบอกแม่ของฉัน
ว่าเธอจะไม่เห็นฉันอีก
ฉันเป็นเด็ก, คุณได้ยินฉันไหม
ว่าเธอจะไม่เห็นฉันอีก
ฉันเป็นเด็กที่หลงทาง

VIEW ORIGINAL LYRICS