รู้ว่าประตูของคุณเปิดอยู่เสมอ
และเส้นทางของคุณเดินได้อย่างอิสระ
ทำให้ฉันมักจะเก็บถุงนอนของฉันม้วนไว้
และซ่อนไว้หลังโซฟาของคุณ

และรู้ว่าฉันไม่ได้ถูกพันธนาการด้วยคำพูดและพันธะที่ถูกลืม
และคราบหมึกที่แห้งบนบรรทัดบางบรรทัด
ที่ทำให้คุณอยู่ในถนนหลังริมแม่น้ำในความทรงจำของฉัน
และทำให้คุณอ่อนโยนในใจของฉันเสมอ

มันไม่ใช่การเกาะติดกับหินและไอวี่
ที่ปลูกบนเสาของพวกเขาที่ตอนนี้ผูกมัดฉัน
หรือบางสิ่งที่มีคนพูด
เพราะพวกเขาคิดว่าเราพอดีกันเมื่อเดินไปด้วยกัน

มันแค่รู้ว่าผู้คนจะไม่สาปแช่งหรือให้อภัย
เมื่อฉันเดินไปตามรางรถไฟและพบ
ว่าคุณกำลังเคลื่อนที่บนถนนหลังริมแม่น้ำในความทรงจำของฉัน
และเป็นเวลาหลายชั่วโมงที่คุณอ่อนโยนในใจของฉัน

แม้ว่าทุ่งข้าวสาลีและสายลวดตากผ้า
และลานขยะและทางหลวงจะมากั้นระหว่างเรา
และผู้หญิงคนอื่นกำลังร้องไห้กับแม่ของเธอ
เพราะเธอหันมาและฉันก็หายไป

ฉันยังอาจวิ่งในความเงียบ น้ำตาแห่งความสุขอาจเปื้อนใบหน้าของฉัน
และดวงอาทิตย์ฤดูร้อนอาจเผาฉันจนตาบอด
แต่ไม่ถึงขนาดที่ฉันมองไม่เห็นคุณเดินบนถนนหลัง
ริมแม่น้ำที่ไหลอ่อนโยนในใจของฉัน

ฉันจุ่มถ้วยซุปของฉัน
กลับจากหม้อเดือดในลานรถไฟบางแห่ง
เคราของฉันเป็นกองถ่านหยาบ
และหมวกสกปรกดึงต่ำลงมาปิดหน้าของฉัน

ผ่านมือที่โอบรอบกระป๋องดีบุก
ฉันแกล้งทำเป็นกอดคุณไว้ที่อกของฉันและพบ
ว่าคุณกำลังรอจากถนนหลังริมแม่น้ำในความทรงจำของฉัน
ยิ้มเสมอ อ่อนโยนเสมอในใจของฉัน

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES