ฉันพบเธออยู่หน้าประตูบ้าน
เย็นวันหนึ่งที่ฉันกลับบ้าน
ทุกที่เธอคอยตามฉัน
เธอกลับมาแล้ว เธออยู่ที่นี่
ผู้ดมกลิ่นแห่งความรักที่ตายแล้ว
เธอตามฉันมา ทีละก้าว
นังตัวร้าย ขอให้ปีศาจเอาเธอไป
เธอกลับมาแล้ว เธออยู่ที่นี่

ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง
ด้วยดวงตาที่มีรอยคล้ำ
เธอทำให้หัวใจเราหมดแรง
เธอทำให้หัวใจเราร้องไห้
เธอทำให้เช้าของเราเศร้าหมอง
และคืนยาวนานที่โศกเศร้า
นังตัวร้าย! เธอทำให้เรา
รู้สึกเหมือนฤดูหนาวในกลางฤดูร้อน

ในชุดผ้าไหมที่เศร้าหมอง
ด้วยผมที่ไม่เรียบร้อย
เธอมีหน้าตาแห่งความสิ้นหวัง
เธอไม่สวยให้มอง
ไปเถอะ ไปที่อื่น
ด้วยใบหน้าเศร้าหมองของเธอ
ฉันไม่ต้องการความทุกข์
ไปที่อื่นเถอะ ถ้าฉันอยู่ที่นั่น

ฉันยังอยากจะโยกสะโพก
ฉันอยากจะเมาในฤดูใบไม้ผลิ
ฉันอยากจะมีคืนที่ไม่หลับ
ด้วยหัวใจที่เต้นแรง
ก่อนที่เวลาจะมาถึง
และจนถึงลมหายใจสุดท้ายของฉัน
ฉันยังอยากจะบอกรัก
และอยากจะตายเพราะรัก

เธอบอกว่า เปิดประตูให้ฉัน
ฉันตามเธอมา ทีละก้าว
ฉันรู้ว่าความรักของเธอตายแล้ว
ฉันกลับมาแล้ว นี่ฉันเอง
พวกเขาอ่านบทกวีให้เธอฟัง
สุภาพบุรุษที่สวยงามของเธอ เด็กที่สวยงามของเธอ
ร็องโบด์ปลอมของเธอ แวร์แลงปลอมของเธอ
เอาล่ะ มันจบแล้ว ตอนนี้

ตั้งแต่นั้นมา เธอทำให้ฉันมีคืนที่ไม่หลับ
เธอแขวนคอที่คอของฉัน
เธอพันรอบสะโพกของฉัน
เธอนอนที่เข่าของฉัน
ทุกที่เธอคอยตามฉัน
และเธอตามฉันมา ทีละก้าว
เธอรอฉันอยู่หน้าประตู
เธอกลับมาแล้ว เธออยู่ที่นี่
ความเหงา ความเหงา

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES