ฉันมีโรคข้ออักเสบ
ที่เริ่มทำให้รำคาญ
น่าสงสารเซซิลของฉัน
ฉันอายุเจ็ดสิบสามปีแล้ว
ฉันนั่งเก้าอี้ยาวๆ
และฉันมีพี่เลี้ยงเด็ก
ขาฉันไม่ค่อยลาก
ตอนที่ฉันเป็นนักร้อง

ฉันมีรองเท้าบูทสีขาว
เข็มขัดใหญ่
เสื้อเปิดปก
คล้องเหรียญใหญ่
นั่นคือรอยยิ้มของฉัน
จุดเด่นของฉัน
ฉันสนุกสุดเหวี่ยง
ตอนที่ฉันเป็นนักร้อง

คืนหนึ่งที่แซงต์-จอร์จ
ฉันไปงานเทศกาล
ภรรยาของฉันรอ
แอบอยู่ในเมอร์เซเดส
เธอถูกขับออกไปในอินเดร
โดยแฟนคลับของฉันทั้งหมด
ฉันมีชีวิตที่บ้าคลั่ง
ตอนที่ฉันเป็นนักร้อง

คนของตำรวจ
รู้จักฉัน
การขับรถเร็วเกิน
ฉันไม่เคยต้องจ่าย
เรื่องราวทั้งหมดของฉัน
ถูกจัดการทันที
ทุกคนให้อภัยความผิดพลาดของฉัน
ตอนที่ฉันเป็นนักร้อง

น่าสงสารเซซิลของฉัน
ฉันอายุเจ็ดสิบสามปีแล้ว
ฉันได้ยินว่ามิค แจ็กเกอร์
เพิ่งเสียชีวิต
ฉันได้เฉลิมฉลองการอำลาของซิลวี วาร์ตัน
สำหรับฉัน, มันจบไปนานแล้ว
ฉันไม่ค่อยเข้าใจอะไรในวันนี้
แต่ฉันยังได้ยินสิ่งที่ฉันชอบ
และมันทำให้ชีวิตฉันสนุก

สำหรับฉัน, มันจบไปนานแล้ว
ฉันไม่ค่อยเข้าใจอะไรในวันนี้
แต่ฉันยังได้ยินสิ่งที่ฉันชอบ
และมันทำให้ชีวิตฉันสนุก

VIEW ORIGINAL LYRICS