ไม่มีอะไรต้องเข้าใจ
คุณแค่ต้องใจเย็นๆ
น้ำตาของคุณมีรสหวาน
คุณจะหนีไปไหนในกลางดึกแบบนี้?
คุณแค่ต้องสัญญากับฉัน
ว่าคุณจะไม่ทำแบบนี้อีก
ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะรู้สึกแย่

ดวงดาวตกลงมาบนหลังคาของมิลาน
บางทีเราควรจะมีความรักกัน
ในห้องนี้ที่ชั้นเจ็ด
อุกกาบาตตกลงมาจากฟ้าเหมือนเรือ
บางทีเราควรกอดกันอีกครั้ง
บางทีเราควรกลับไปที่โรม
เพื่อครั้งสุดท้าย

เอาน่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ไม่จำเป็นต้องอยู่
ทั้งวันด้วยใบหน้าหม่นหมองนั้น
และอย่าเขียนมาบอกฉันว่าคุณรักฉัน
ว่าคุณไม่อยากกลับมาอีก
ว่าคุณไม่อยากเจ็บปวดอีกต่อไป
เพราะแบบนี้มันไม่ยุติธรรม

ดวงดาวตกลงมาบนหลังคาของมิลาน
บางทีเราควรจะมีความรักกัน
ในห้องนี้ที่ชั้นเจ็ด
อุกกาบาตตกลงมาจากฟ้าเหมือนเรือ
บางทีเราควรกอดกันอีกครั้ง
บางทีเราควรกลับไปที่โรม
เพื่อครั้งสุดท้าย
เพื่อครั้งสุดท้าย
วันสุดท้ายของโลก
วันสุดท้ายของโลก
วันสุดท้ายของโลก
วันสุดท้ายของโลก

ดวงดาวตกลงมาบนหลังคาของมิลาน
บางทีเราควรจะมีความรักกัน
ในห้องนี้ที่ชั้นเจ็ด
อุกกาบาตตกลงมาจากฟ้าเหมือนเรือ
บางทีเราควรกอดกันอีกครั้ง
บางทีเราควรกลับไปที่โรม

VIEW ORIGINAL LYRICS