ช่างน่าขัน
ที่กลางคืนสามารถรวมกับกลางวันได้
ที่แม่น้ำสามารถรวมกับทะเลได้
ช่างน่าขัน
ที่เรายังไม่สามารถทำได้

ช่างน่าขัน
ที่ฉันเป็นของคุณแต่คุณไม่เป็นของฉัน
ที่ฉันเศร้าเพราะรู้สึกมีความสุขมาก
ช่างน่าขัน
ที่แม้แต่ความสุขก็ทำให้เราปวดร้าว

มันไม่เหมือนกันที่จะอยากทิ้งคุณ
กับพยายามเลิกที่จะรักคุณ
ถ้าฝนตกจากฟ้า
และดอกไม้เกิดจากดิน
ความรักจะถูกห้ามได้อย่างไร?

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน
ที่จะดึงคุณออกจากชีวิตฉันก็ทำไม่ได้
เสียงครางของฉันเงียบงันเมื่อไม่มีนิ้วของคุณ
ฉันไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
จินตนาการถึงปากของคุณในจูบของคนอื่น

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน
ที่จะดึงคุณออกจากชีวิตฉันก็ไม่มีทาง
ฤดูร้อน, ฤดูใบไม้ร่วง, ฤดูหนาว
และไม่มีฤดูใบไม้ผลิ
และฉันไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
ถ้ามันง่ายฉันจะโยนเหรียญ

ช่างน่าขัน
ที่เห็นความรักขอร้องต่อโชคชะตา
มีคุณใกล้แต่ไม่สามารถมีคุณได้
ช่างน่าขัน
ที่แม้แต่ความสุขก็ทำให้เราปวดร้าว

มันไม่เหมือนกันที่จะอยากทิ้งคุณ
กับพยายามเลิกที่จะรักคุณ
ถ้าฝนตกจากฟ้า
และดอกไม้เกิดจากดิน
ความรักจะถูกห้ามได้อย่างไร?

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน
ที่จะดึงคุณออกจากชีวิตฉันก็ทำไม่ได้
เสียงครางของฉันเงียบงันเมื่อไม่มีนิ้วของคุณ
ฉันไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
จินตนาการถึงปากของคุณในจูบของคนอื่น

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน
ที่จะดึงคุณออกจากชีวิตฉันก็ไม่มีทาง
ฤดูร้อน, ฤดูใบไม้ร่วง, ฤดูหนาว
และไม่มีฤดูใบไม้ผลิ
และฉันไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
ถ้ามันง่ายฉันจะโยนเหรียญ

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน
ที่จะเห็นคุณมาถึงเหมือนธันวาคมรอคอยมกราคม
ปฏิทินลืมว่าฉันรอคุณ
และแม้ว่าฉันจะไม่ร้องไห้
ที่หน้าต่างของฉันมีฝนตกหนัก

แม้ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน

ใช่
นา อา อา

เสียงครางของฉันเงียบงันเมื่อไม่มีนิ้วของคุณ
และแม้ว่าฉันจะไม่ร้องไห้
ที่หน้าต่างของฉันมีฝนตกหนัก
ช่างน่าขัน

VIEW ORIGINAL LYRICS