ลามะ ไม่สำคัญว่าเวลาไหน ฉันอยู่ที่นี่
ระหว่างสี่ผนังของห้องของฉัน
มันสำคัญที่จะบอกคุณอย่างน้อย
ว่าการที่คุณไม่อยู่นั้นมันเจ็บปวด
และคุณไม่รู้เลยว่ามันเจ็บแค่ไหน

มาเถอะ ปรากฏตัวขึ้น แค่ติดต่อมา
ทุกชั่วโมงมันเหมือนกับการถูกทุบตีด้วยความหดหู่
มันน่าเบื่อมากที่ไม่ได้อยู่ข้างๆ คุณ
มาเถอะ วิญญาณของฉันไม่ต้องการปล่อยคุณไป
นาทีที่ผ่านไปทำให้ฉันรู้สึกถูกคุกคาม ทุกอย่างที่นี่มันเป็นสีเทา
และรอบตัวมันเต็มไปด้วยความกลัวและความสิ้นหวัง
มาเถอะ ฉันไม่เคยจินตนาการว่าการอยู่คนเดียวมันเป็นอย่างไร
มันไม่ง่ายเลยเมื่อคุณถูกทำลาย
ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรและที่นี่ไม่เหลืออะไรเลย
คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
แล้วฉันจะบอกอะไรกับหัวใจนี้
ถ้าคุณได้จากไปและฉันเสียทุกอย่าง
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าทุกอย่างมันจบลงแล้ว?
คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
ฉันจะลืมคุณได้อย่างไรถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้

ลามะ และคืนความเป็นฉันที่เคยมีให้ฉัน
ความคลั่งไคล้ที่จะเห็นคุณกลายเป็นความหมกมุ่น
เมื่อวันที่เศร้าเหล่านี้บุกเข้ามา
ฉันเสมอจำชีวิตของฉัน
ฉันรักคุณมากแค่ไหน

มาเถอะ ร่างกายของฉันคิดถึงคุณ
ประสาทสัมผัสของฉันอยู่นอกการควบคุม
มันน่าเบื่อมากที่ไม่ได้อยู่ข้างๆ คุณ
มาเถอะ ฉันไม่เคยจินตนาการว่าการอยู่คนเดียวมันเป็นอย่างไร
มันไม่ง่ายเลยเมื่อคุณถูกทำลาย
ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรและที่นี่ไม่เหลืออะไรเลย
คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
แล้วฉันจะบอกอะไรกับหัวใจนี้
ถ้าคุณได้จากไปและฉันเสียทุกอย่าง
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าทุกอย่างมันจบลงแล้ว?
ฉันจะลืมคุณได้อย่างไรถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้

คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ ฉันจะทำอย่างไร

คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
แล้วฉันจะบอกอะไรกับหัวใจนี้
ถ้าคุณได้จากไปและฉันเสียทุกอย่าง
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าทุกอย่างมันจบลงแล้ว?
ฉันจะลืมคุณได้อย่างไรถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้

คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
แล้วฉันจะบอกอะไรกับหัวใจนี้
ถ้าคุณได้จากไปและฉันเสียทุกอย่าง
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าทุกอย่างมันจบลงแล้ว?
ฉันจะลืมคุณได้อย่างไรถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้

คุณไม่ได้สอนฉันว่าจะอยู่โดยไม่มีคุณ
แล้วฉันจะบอกอะไรกับหัวใจนี้
ถ้าคุณได้จากไปและฉันเสียทุกอย่าง
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าทุกอย่างมันจบลงแล้ว?
ฉันจะเริ่มต้นจากตรงไหน ถ้าฉันไม่เคยเรียนรู้?

VIEW ORIGINAL LYRICS