ขณะที่ฉันเดินผ่านชีวิตนี้
ฉันอาจล้ม ฉันอาจสะดุด โว้-โอ้ย
พยายามทำความรู้จักกับความเจ็บปวดของฉัน
เพราะความเจ็บปวดทำให้ฉันถ่อมตัว โว้-โอ้ย

หายใจ ช้าๆ และปล่อยออก
ให้ลมขยายปอดของคุณ
ให้ร่างกายของคุณนำความสงบสุขมาสู่ทะเล
สู่ทะเลที่ฉันจะพูด
บอกปัญหาของฉันกับคลื่น
ขณะที่พวกมันล้างจิตวิญญาณของฉันให้สะอาด
คุณจะไม่ชำระล้างฉัน ชำระล้างฉัน
ที่นี่ขณะที่ฉันยืนอยู่?
ลงไปในคุกใต้ดิน ความมืดของฉันจะถูกแขวน
ทำร้ายฉัน ทำร้ายฉัน และฉันจะไม่สะดุ้ง
ยืนมั่นคงในพื้นดินของฉัน ฉันจะไม่ขยับนิ้ว

ขณะที่ฉันเดินผ่านชีวิตนี้
ฉันอาจล้ม ฉันอาจสะดุด โว้-โอ้ย
ฉันพยายามทำความรู้จักกับความเจ็บปวดของฉัน
เพราะความเจ็บปวดของฉันทำให้ฉันถ่อมตัว โว้-โอ้ย

เมื่อฉันตื่นขึ้นในตอนเช้า
บางครั้งฉันรู้สึกเศร้ามาก
เหมือนกีตาร์ที่มีสายขาด
ที่ไม่สามารถถือทำนองได้
เพราะมีคนที่แย่จริงๆ รอบๆ
พวกเขากำลังทำให้ลูกโป่งของฉันแตก
และฉันต้องการการรักษาจริงๆ
เพราะฉันพบว่ามันยากที่จะหายใจเข้า
และฉันกำลังเลือดออกทุกความรู้สึกของฉันให้คุณ
เพราะฉันรู้สึกเศร้ามาก
แต่เหมือนวงเวียน ฉันถูกผูกมัด
เพื่อหมุนกลับมา
พลิกมันเหมือนการเตะพลิก
เปิดสวิตช์ ฉันจะพลิกอารมณ์ของฉัน
มาพร้อมกับสไตล์ที่หยาบคาย

ขณะที่ฉันเดินผ่านชีวิตนี้
ฉันอาจล้ม ฉันอาจสะดุด โว้-โอ้ย
ฉันพยายามทำความรู้จักกับความเจ็บปวดของฉัน
เพราะความเจ็บปวดของฉันทำให้ฉันถ่อมตัว โว้-โอ้ย

ถ่อมตัวพยายามไม่ให้เติบโตเกินรองเท้าคู่นี้
บางครั้งฉันสะดุด
พยายามยืนมั่นคงในรากของฉัน
โลกนี้เป็นป่า
แต่ต้นไม้เหล่านี้มีผลไม้ที่หวานที่สุด
บทเรียนที่ต้องเรียนรู้ ใช่
ทุกครั้งที่ฉันช้ำ

ช้ำ ไม่ใช่คนโง่ แต่
ฉันจะทำผิดพลาด
รับและเรียนรู้ทุกความผิดพลาดที่ฉันทำ
รอคอยปัญญา
ที่คนโง่นี้จะสร้าง
ไม่มีใครในโลกนี้นอกจากฉันที่ตัดสินชะตากรรมของฉัน
(ใช่ ใช่ ใช่)

ชะตากรรม ควบคุมบังเหียน
และเป็นเจ้าในดินแดนสมองของฉัน
และฉันคลายโซ่ที่
ทำให้เกิดความเจ็บปวด ทำให้ชื่อของฉันเปื้อน
ด้วยเปลวไฟเหมือนมีเทน
ทำให้ฝนตกลงมา ฝนตกลงมา
ฝนตกลงมาเปลี่ยนแปลงแล้วฉันขึ้นไปสู่จุดสูงสุด
เหมือนฟองแชมเปญ
มันยากที่จะอธิบาย
ต้องใช้สมองซ้ายของฉัน
ฉันกำลังเปลี่ยนเลนจะเปลี่ยน (วู้)

ปิดท้ายบนรถไฟเหาะนี้ (อู้ อา อู้)
ฉันเป็นเด็กโปสเตอร์ไบโพลาร์
คนเหงาที่มีมอเตอร์สูบบุหรี่ (อู้ อา อู้)
ทหารที่มีซองปืนหัก
โฟกัส อย่าลงไปในควัน (อู้ อา อู้)
และสำลักโค้กและเสพยาเกินขนาด
แค่ยืนหยัดอยู่กับพื้นดินของคุณ ถ่อมตัว ภูมิใจ
และโชคดีเหมือนใบโคลเวอร์สี่แฉก

ขณะที่ฉันเดิน ฉันอาจล้ม ฉันอาจล้ม
ฉันอาจล้ม ล้ม ล้ม ล้ม ล้ม ล้ม
ล้ม พยายามทำความรู้จักกับความเจ็บปวดของฉัน
กับความเจ็บปวดของฉัน
กับความเจ็บปวดของฉัน

ขณะที่ฉันเดินผ่านชีวิตนี้
ฉันอาจล้ม ฉันอาจสะดุด โว้-โอ้ย
ฉันพยายามทำความรู้จักกับความเจ็บปวดของฉัน
เพราะความเจ็บปวดของฉันทำให้ฉันถ่อมตัว โว้-โอ้ย

VIEW ORIGINAL LYRICS