ทุกครั้งที่คุณจากไป ไม่เคยเหลืออะไรเลย
ฉันใช้เวลาทั้งคืนในความมืด
คิดเงียบๆ ถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
ในทิศทางตรงข้ามบนถนนเดียวกัน
และเมื่อฉันนอนบนหมอนของฉันในตอนกลางคืน
ฉันนึกถึงผลลัพธ์ของการตัดสินใจที่ผิดพลาด
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันหลงทางในค่ำคืน
ด้วยรอยลิปสติกและเสื้อผ้ายับยู่ยี่

ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน

เธอฝันอยากได้แหวนก่อนอายุสี่สิบ
เธอเบื่อที่จะเป็นเป้าหมายของสิ่งที่เธอแสดงออก
เธอบอกว่าชีวิตสอนให้เธอขี้หึง
เธอออกไปเที่ยวกลางคืนเพื่อแก้แค้นในยุคเก้าสิบ
ฉันจะไม่พูดถึงสถานที่ที่เธอไปบ่อย
ทุกครั้งที่เธอเปิดปาก ไม่มีใครเถียง
ทุกครั้งที่ฉันให้คำแนะนำ เธอก็โกรธ
เธอมีผู้ชายหลายคน แต่ไม่มีใครทนได้
และคุณก็บ่นเกี่ยวกับชีวิต พูดโดยไม่คิด
ปากของคุณสวย แต่ลิ้นของคุณยาว
คุณใส่เสื้อผ้าผู้หญิง แต่ทำตัวเหมือนเด็ก
บอกฉันว่าคุณคบกับใคร แล้วฉันจะบอกว่าคุณจะจบอย่างไร
และถ้าสำหรับคุณ ผู้ชายทุกคนเหมือนกัน
บางทีคุณอาจเคยลองผู้ชายมากเกินไป
และฉันสาบานทุกครั้งว่าจะไม่อีกแล้ว
ฉันคิดว่าฉันมีใจให้กับผู้หญิงที่ไม่ดี
ทุกครั้งที่คุณจากไป ไม่เคยเหลืออะไรเลย
ฉันใช้เวลาทั้งคืนในความมืด
คิดเงียบๆ ถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
ในทิศทางตรงข้ามบนถนนเดียวกัน
และเมื่อฉันนอนบนหมอนของฉันในตอนกลางคืน
ฉันนึกถึงผลลัพธ์ของการตัดสินใจที่ผิดพลาด
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันหลงทางในค่ำคืน
ด้วยรอยลิปสติกและเสื้อผ้ายับยู่ยี่

ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน

ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน

และคุณคิดว่ายังหลอกฉันได้ โดยแกล้งทำเป็นไม่สนใจ
และคุณหลอกตัวเองด้วยพฤติกรรมของคุณ
แต่หลังจากที่เกิดขึ้น
เราทำได้แค่บอกลา
และฉันรู้ว่าคุณมีผู้ชายหลายคนเคาะประตูของคุณ
ฉันก็มีชุดชั้นในหลายชุดรอบตัวฉัน
คุณบอกว่าฉันเป็นคนผิด
แต่คุณไม่ได้ดีกว่าฉัน

และตอนนี้มันสายเกินไปที่จะบ่น
สายเกินไปที่จะอยากพูด
ฉันไม่มีอะไรจะพูด
ฉันมีสิ่งอื่นที่ต้องทำ
และตอนนี้มันสายเกินไปที่จะบ่น
สายเกินไปที่จะอยากพูด
ไม่มีอะไรเหลือมากที่จะพูด
ฉันมีเรื่องราวอื่นที่จะใช้ชีวิต

ทุกครั้งที่คุณจากไป ไม่เคยเหลืออะไรเลย
ฉันใช้เวลาทั้งคืนในความมืด
คิดเงียบๆ ถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
ในทิศทางตรงข้ามบนถนนเดียวกัน
และเมื่อฉันนอนบนหมอนของฉันในตอนกลางคืน
ฉันนึกถึงผลลัพธ์ของการตัดสินใจที่ผิดพลาด
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันหลงทางในค่ำคืน
ด้วยรอยลิปสติกและเสื้อผ้ายับยู่ยี่

ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันไม่สนใจอีกต่อไป
ทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันคิดว่าคุณไปไหน
ทุกครั้งที่ฉันจากไป ฉันรู้สึกเฉยเมย
เพราะลึกๆ แล้วเราก็เหมือนกัน

VIEW ORIGINAL LYRICS