จากเช้าจนค่ำ ฉันอยู่ในที่ที่ไม่มีใครเห็น
ไม่รู้สึกว่าฉันเปลี่ยนไป
ไม่มีอะไรมากกว่าการมีชีวิต ฉันเพียงแค่รอดชีวิต
ในคำเดียว ฉันถูกทำลาย

จะไม่ได้ยินเสียง (เขากอดตัวเองในมุมห้อง)
จากปากของฉัน (แต่หน้าจอยังคงกระพริบ)
ฉันใช้เวลานานเกินไป (กับภาพที่ไม่มีสิ้นสุด)
ในการกลับตัว (สาปสถานที่นี้)
ผิวของฉันเย็น (ในทะเลของภาพสุ่ม)
ต่อการสัมผัสของมนุษย์ (สัตว์ที่ทำลายตัวเอง)
หัวใจที่เต้นอยู่นี้ (รอคลื่นที่จะแตก)
ไม่เต้นมาก

ฉันสาบานว่าจะเงียบ และตอนนี้
ฉันแม้แต่ไม่ได้ยินเมื่อฉันคิดอย่างดัง
ถูกดับโดยแสง ฉันเปิดความมืด
สวมความมืดด้วยรอยยิ้มที่ว่างเปล่า

ฉันกำลังกลับมามีชีวิต
ระบบประสาทของฉันทั้งหมดอยู่ในสภาพที่ไม่ดี
ฉันสวมความรู้สึกภายในออกมา

ดูเขาสิ
เขาดูซีดขึ้นอย่างไรสักอย่าง
แต่เขากำลังฟื้นตัว
เขาเริ่มจมกลืน
มันผ่านมานานแล้วตั้งแต่เขาพูด
เขาสามารถได้รับคำจากปากของฉัน

และด้วยคำพูดเหล่านี้ฉันสามารถเห็น
ชัดเจนผ่านเมฆที่ปกคลุมฉัน
เพียงให้เวลา แล้วพูดชื่อฉัน
ตอนนี้เราสามารถได้ยินตัวเองอีกครั้ง

ฉันรอคอย (เขายืนอยู่ที่ประตู)
สำหรับวันนั้น (ถูกจับไว้ในความโกรธเกรี้ยว)
เมื่อเมฆทั้งหมด (และถูกขว้างเข้าเตา)
ได้พัดพาไป (เขาจะสาปสถานที่นี้)
ฉันอยู่กับคุณตอนนี้ (เขาถูกฉีกออกทุกทิศทาง)
สามารถพูดชื่อคุณ (และหน้าจอยังคงกระพริบ)
ตอนนี้เราสามารถได้ยิน (รอให้เปลวไฟแตก)
ตัวเองอีกครั้ง

VIEW ORIGINAL LYRICS