ในระยะไกลมีริบบิ้นสีดำ
ยืดไปจนถึงจุดที่ไม่สามารถหันกลับได้
การบินของจินตนาการในทุ่งที่ลมพัดแรง
ยืนอยู่คนเดียวประสาทสัมผัสของฉันหมุนวน
แรงดึงดูดที่ร้ายแรงกำลังยึดฉันไว้แน่น
ฉันจะหนีจากการจับกุมที่ไม่อาจต้านทานนี้ได้อย่างไร?

ไม่สามารถละสายตาจากท้องฟ้าที่หมุนวนได้
ลิ้นผูกและบิดเบี้ยวเป็นเพียงคนแปลกแยกที่ติดดิน, ฉัน

น้ำแข็งกำลังก่อตัวที่ปลายปีกของฉัน
คำเตือนที่ไม่สนใจ ฉันคิดว่าฉันคิดถึงทุกอย่างแล้ว
ไม่มีนักนำทางที่จะหาทางกลับบ้าน
ว่างเปล่าและกลายเป็นหิน

จิตวิญญาณที่ตึงเครียดกำลังเรียนรู้ที่จะบิน
สภาพถูกกักตัวแต่ตั้งใจที่จะลอง
ไม่สามารถละสายตาจากท้องฟ้าที่หมุนวนได้
ลิ้นผูกและบิดเบี้ยวเป็นเพียงคนแปลกแยกที่ติดดิน, ฉัน

ล็อคแรงเสียดทาน, ตั้งค่า
ส่วนผสม, เข้มข้น
ใบพัด, ไปข้างหน้าเต็มที่
ปีก, ตั้งค่า, สิบองศา
เกจวัดเครื่องยนต์และการดูด, ตรวจสอบ

ตั้งค่าส่วนผสมให้สูงสุด, ตรวจสอบอีกครั้ง
เครื่องมือการบิน
เครื่องวัดระดับความสูง, ตรวจสอบทั้งสอง
ไฟนำทาง, เปิด
ไฟกระพริบ, เปิด
ยืนยันสามแปดเอคโค่พร้อมสำหรับการออกเดินทาง
สวัสดีอีกครั้ง, นี่คือ 129.4
129.4, พร้อมไป
คุณสามารถเริ่มการบินขึ้นได้, ลมเกินสิบปม
สามแปดเอคโค่
เบาๆ กับเบรก, ค่อยๆ, มันจะหมุนครั้งนี้
เพียงแค่ส่งพลังค่อยๆ, และมัน

เหนือดาวเคราะห์บนปีกและคำอธิษฐาน,
รัศมีสกปรกของฉัน, ร่องรอยไอในอากาศว่างเปล่า
ข้ามเมฆฉันเห็นเงาของฉันบิน
จากมุมตาที่น้ำตาไหลของฉัน
ความฝันที่ไม่ถูกคุกคามโดยแสงเช้า
สามารถพัดจิตวิญญาณนี้ผ่านหลังคาของคืน

ไม่มีความรู้สึกใดที่เปรียบเทียบกับสิ่งนี้ได้
การระงับการเคลื่อนไหว, สภาวะแห่งความสุข
ไม่สามารถละความคิดจากท้องฟ้าที่หมุนวนได้
ลิ้นผูกและบิดเบี้ยวเป็นเพียงคนแปลกแยกที่ติดดิน, ฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS