ในวันที่กำแพงพังทลาย
พวกเขาโยนกุญแจลงบนพื้น
และด้วยแก้วที่ยกสูงเราร้องตะโกน
เพราะเสรีภาพได้มาถึงแล้ว

ในวันที่กำแพงพังทลาย
เรือของคนโง่ได้เกยตื้นในที่สุด
คำสัญญาส่องสว่างในคืนเหมือนนกพิราบกระดาษที่บิน

ฉันฝันว่าคุณได้จากฉันไป
ไม่มีความอบอุ่นแม้แต่ความภูมิใจยังไม่เหลือ
และถึงแม้ว่าคุณต้องการฉัน
มันชัดเจนว่าฉันไม่สามารถทำอะไรให้คุณได้

ตอนนี้ชีวิตลดค่าลงทุกวัน
เมื่อเพื่อนและเพื่อนบ้านหันหลังให้
และมีการเปลี่ยนแปลงที่แม้จะเสียใจ
ก็ไม่สามารถย้อนกลับได้

ตอนนี้พรมแดนเปลี่ยนไปเหมือนทรายทะเลทราย
ขณะที่ชาติชำระล้างมือที่เปื้อนเลือด
ของความจงรักภักดี ของประวัติศาสตร์ ในเฉดสีเทา

ฉันตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงกลอง
ดนตรีเล่น แสงอาทิตย์ยามเช้าส่องเข้ามา
ฉันหันไปมองคุณ
และทุกอย่างยกเว้นเศษซากที่ขมขื่นก็หายไป
หายไป

VIEW ORIGINAL LYRICS