ฉันทุ่มเท, คำนิยามของการทุ่มเท
เขียนบันทึกนี้ทั้งหมดในขณะที่ฉันลอยตัว
นั่งอยู่ในห้องของฉันกับปากกาและกระดาษ, ฉันมีความคิดสร้างสรรค์
พวกเขากลัวฉันตั้งแต่ฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่สอง
ฉันคือเด็กในสนามเด็กเล่นที่แม่บอกว่าอย่าเล่นด้วย
มีระดับของดนตรี—และฉันอยู่ในลิฟต์
ขึ้นไปชั้นบนสุด, ดูว่าเรายกระดับขึ้นอย่างไร
อะไรนะ, คุณยังไม่รู้จักแบรนด์นี้อีกเหรอ? คุณควรจะได้รับการศึกษา
เอาแขนทั้งสองข้างของฉัน, ฉีกมันออกจากเบ้าและแยกมันออก
ขอโทษนะ, ใช่, ฉันรู้ว่าฉันมีอารมณ์
ไม่สำคัญ, ฉันยังเขียนบันทึกที่ดีกว่าของคุณโดยไม่ลังเล
ไม่เคยมีแรงจูงใจมากกว่านี้
แค่ดูที่จิตใจทั้งหมดที่ฉันได้เปิดและเจาะเข้าไป
ดูสิ, ฉันคือเสียงของเด็กเหล่านี้ที่คิดสิ่งต่างๆ แต่ไม่เคยพูดออกมา
นั่นคือเหตุผลที่พวกเขามาที่การแสดงของฉันสวมเสื้อฮู้ด NF
และหมวกต่ำเหมือนเรากำลังถืออาวุธ, อา!
เก็บคอนโทรลเลอร์ไป, เกมจบแล้ว
ฉันสัญญาว่าฉันเย็นกว่ามาก
แฟนๆ ยังคงบอกว่าพวกเขาหิวสำหรับเพลงใหม่
นั่นสะดวกมากเพราะฉันเพิ่งทำจานให้พวกเขา
และตอนนี้ฉันไม่ได้ยินใครพูดอะไร
ฉันแค่นั่งที่คีย์บอร์ดรู้สึกถึงดนตรี
ทำให้ฉันคิดว่าฉันคือเบโธเฟน
เกมต้องการการปรับปรุงใหม่
ถ้าคุณรออยู่, การรอคอยสิ้นสุดลงแล้ว
คุณไม่สังเกตเห็น, คุณกำลังจะเป็นพยานการยึดครอง, ฉันกลับบ้านแล้ว!
ใช่, พวกเขารอให้ฉันจับคู่
อารมณ์ที่ฉันมีในครั้งสุดท้าย
ถ้าฉันไม่ทำ, พวกเขาจะบอกว่าฉันสูญเสียความหลงใหลของฉัน?
ถ้าฉันทำ, ฉันกำลังทำซ้ำการกระทำของฉัน?
ใช่, ดูสิ, "How Could You Leave Us" ยิ่งใหญ่
ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถเขียนที่จะเทียบเท่าได้
ความกลัวที่ใหญ่ที่สุดของฉันในการเขียนบันทึกนี้ไม่ใช่การปล่อยขยะ
มันคือการทำให้ตัวเองและฐานแฟนผิดหวัง
ตอนนี้ฉันต้องการให้คุณจินตนาการถึงฉัน
ฉันอยู่ในโรงแรมแร็ป, ร้องไห้บนพื้นห้องน้ำ
จ้องมองในกระจก, ห้องของฉัน, มือสั่น
เล่น "How Could You Leave Us" ผ่านลำโพงบน iPhone ของฉัน
พยายามหาว่าฉันจะรู้สึกแบบนี้ตลอดไปหรือไม่
หรือบางทีวันหนึ่งฉันสามารถเรียนรู้ที่จะมีความสุข
หรือบางทีฉันอาจจะไม่สามารถ, เพราะถ้าเพลงไม่เพียงพอทางอารมณ์
พวกเขาจะเรียกฉันว่าเป็นอดีตหรือไม่?
ความเจ็บปวดเป็นรากฐานของดนตรีของฉันเสมอ
ถ้าฉันตัดมันออก, ฉันจะเติบโตต่อไปได้อย่างไร
ถ้าฉันปล่อยมันไป, อาชีพทั้งหมดของฉันจะพังทลายหรือไม่?
นั่นคือตอนที่ฉันรู้ว่าการสนทนานี้ทั้งหมดมันโง่
ฉันไม่เคยสนใจที่จะทำให้คนที่ไม่รู้จักฉันประทับใจ
ฉันแค่เขียนสิ่งที่ฉันรู้สึก, อย่างใดมันเริ่มการเคลื่อนไหว
พยายามเพลิดเพลินกับอาชีพ, แต่ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
เมื่อฉันใช้เวลาทั้งหมดของฉันกลัวว่าฉันจะสูญเสียมัน!
แต่, แล้วฉันก็คิดออกว่าทำไมพวกเขาถึงติดตามฉัน
เหตุผลที่แฟนๆ เหล่านี้ล้อมรอบฉัน
ไม่ใช่เพราะฉันเป็น "เทพเจ้าแร็ป"
ฉันไม่ต้องการให้คุณคนก้มกราบฉัน
ทั้งหมดที่พวกเขาเคยทำคือสงสัยในตัวฉัน, ตอนนี้ทุกคนภูมิใจในตัวฉัน
ยอมรับฉันหรือไม่, คุณไม่สามารถเพิกเฉยต่อการติดตามได้
ฉันแค่สอนพวกเขาบางสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถเรียนรู้ในวิทยาลัยของพวกเขา
นี่สำหรับเด็กๆ ที่รู้สึกว่าพวกเขาอยู่ที่ด้านล่าง
และทุกวันในชีวิตของพวกเขา, รู้สึกว่ามันมืดกว่าฮาโลวีน!
ใช่, คุณไม่ได้อยู่คนเดียวที่นั่น, มองไปรอบๆ
เรามีแฟนๆ มากมายที่นี่
สองสามแสน, นั่นคือสิ่งที่เราทำเมื่อปีที่แล้ว
ฟัง Intro 3, พยายามฆ่าความกลัวของฉัน
พวกเขาจะเข้าใจในอีกสักครู่
เรากำลังจะทำลายคำวิจารณ์
ฉันเป็นคนดุร้าย, ยอมรับมัน
มีสัมภาระมากมายที่ฉันอาศัยอยู่
นั่นคือเหตุผลที่ความหลงใหลแตกต่างกัน
จริงๆ แล้วไม่สนใจว่าพวกเขาจะเข้าใจหรือไม่
เรามีเพียงสามบันทึกในนี้และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ฉันกลับบ้านแล้ว!

ดนตรีจริง

VIEW ORIGINAL LYRICS