ทุกสิ่งในชีวิตย่อมมีวันสิ้นสุด
ทั้งสิ่งดีและสิ่งร้ายเป็นวันที่ผ่านไป
เชื่อมั่นในพลังของเธอ
จงจำทะเล
ที่เธอได้เรียนรู้ที่จะแล่นเรือ
เธอรู้ เธอทำได้ เธอมีคุณค่า
แผ่นดินที่เท้าของเธอเหยียบย่ำร้องเพลง...
การปล่อยให้สิ่งเก่าตายไป
คือการยื่นมือ
ให้กับความกลัวที่จะล้มลง

ปล่อยให้มันเจ็บ
ในสิ่งที่ต้องเจ็บ
เพราะสิ่งที่ท่วมท้นในอกของเธอ
ไม่สามารถกักเก็บได้
อย่าขังชีวิตที่ไหลเวียน
ใต้ผิวหนังของเธอ
ปล่อยให้ฤดูหนาวผ่านไป
และมองดูตัวเองกลับมาเขียวขจี

และความกล้าหาญที่เธอแผ่กระจายเสมอ
หวังว่าเธอจะมอบให้ตัวเอง
หวังว่าเธอจะเห็นตัวเองเป็นเด็กหญิง
ที่เย็บขนนกแห่งลม
ให้กับปีกของเธอ
เพียงเพื่อตัวเธอเอง
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...

ปล่อยให้มันเจ็บ
ในสิ่งที่ต้องเจ็บ
เพราะสิ่งที่ท่วมท้นในอกของเธอ
ไม่สามารถกักเก็บได้
อย่าขังชีวิตที่ไหลเวียน
ใต้ผิวหนังของเธอ
ปล่อยให้ฤดูหนาวผ่านไป
และมองดูตัวเองกลับมาเขียวขจี

ฉันรักเธอถ้าเธอบอกว่าไม่
ฉันรักเธอถ้าเธอบอกว่าใช่
ฉันรักเธอถ้าเธอมาพร้อมกับฉัน
และฉันรักเธอถ้าเธอกลับไปหาตัวเอง
ฉันรักเธอแม้บางครั้งเธอจะลืม
ฉันรักเธอแม้เธอจะหนีไปอีกครั้ง...
ฉันเกือบจะเห็นเธอเสนอที่พักพิง
ที่เธอมอบให้
ที่นั่น

และในนั้นมีห้องหนึ่ง
ที่เต็มไปด้วยทะเลและแสงแดด กลิ่นหอม
ของป่า รากไม้ และการเต้นรำ
ของดวงจันทร์และการสัมผัส
เพียงเพื่อตัวเธอเอง

เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...
เพียงเพื่อตัวเธอเอง...

VIEW ORIGINAL LYRICS