สิ่งที่ฉันจะลืมคือชีวิตทั้งหมดของฉัน
ถนนใต้ฝน, ย่านที่ร้าง
บ้านที่หลับ, พ่อและแม่ของฉัน
และผู้คนรอบๆ, จมอยู่ในความทุกข์...
จากที่นี่ไป
เพื่อสวรรค์ใด
หรือเพื่อขุมนรกใด?
ฉันจะลืมชื่อของฉัน, ฉันจะลืมเมืองของฉัน
ฉันจะลืมแม้กระทั่งว่าฉันกำลังไปสู่การเนรเทศ

ต้องใช้ความกล้าหาญในการลืมทุกสิ่ง
ยกเว้นกระเป๋าเก่าและเสื้อแจ็คเก็ตที่สึกหรอ
ในกระเป๋าลึกๆ มีเงินเล็กน้อยสำหรับ
ตั๋วรถไฟเที่ยวเดียวไม่มีขากลับ
เที่ยวเดียวไม่มีขากลับ

ฉันจะลืมชั่วโมงนี้ที่ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตาย
ทุกคนรอบตัวฉันพยายามยิ้ม
เพื่อนที่ล้อเล่น คนที่ถอนหายใจ
ฉันจะลืมว่าฉันไม่รู้จักการโกหก
ที่ปลายทางเดิน
ฉันจะลืมที่จะเชื่อ
ว่าฉันจะกลับมา
ฉันจะลืมแม้ว่ามันจะไม่ง่าย
ที่จะลืมประตูที่นำไปสู่การเนรเทศ

ต้องใช้ความกล้าหาญในการลืมทุกสิ่ง
ยกเว้นกระเป๋าเก่าและเสื้อแจ็คเก็ตที่สึกหรอ
ในกระเป๋าลึกๆ มีเงินเล็กน้อยสำหรับ
ตั๋วรถไฟเที่ยวเดียวไม่มีขากลับ
เที่ยวเดียวไม่มีขากลับ

สิ่งที่ฉันจะลืม... ถ้าฉันเป็นหนึ่งในพวกเขา
แต่เพลงนี้เป็นเพียงเกมเศร้า
และเมื่อฉันเห็นพวกเขาผ่านไปในถนนของเรา
คนแปลกหน้าแปลกหน้า, มนุษยชาติเปลือยเปล่า
ไม่ว่าพวกเขาจะหนีอะไร
ความหิว ปืน
ไม่ว่าพวกเขาจะขายอะไร:
ฉันคิดถึงเพียงปลายทางเดินนี้
กระเป๋าที่วางไว้เป็นเครื่องเตือนความจำ

VIEW ORIGINAL LYRICS