ลมพัดเข้ามาในกระเป๋าเดินทางของฉัน
และบนเส้นทางของฉันมีหลุม
ฉันได้เห็นถนนมากมาย ฉันได้เห็นโบสถ์มากมาย
แต่ที่สวยที่สุดอยู่ที่บ้านเรา

หมู่บ้านของฉันอยู่ไกล ที่อีกฟากหนึ่งของโลก
และบ้านของฉันไม่เหลืออะไรนอกจากเพลง
เหมือนหิมะ ความฝันของฉันละลาย
ดื่มกันเถอะ พี่น้องของฉัน พวกพเนจร

จากแคริบเบียนถึงฟิลิปปินส์
ฉันได้ลากร่างของฉันไปทั่ว
แต่เส้นทางที่นำไปสู่เนินเขาของเรา
มีหินที่นุ่มนวลต่อเท้าเปล่าของฉัน

เพื่อนของฉันที่อีกฟากหนึ่งของโลก
มันยุติธรรมดี พวกเขาลืมฉัน
ฉันส่งนกพิราบให้พวกเขา
ดื่มกันเถอะ พี่น้องของฉัน เพื่อสุขภาพของพวกเขา

ลมพัดเข้ามาในกระเป๋าเดินทางของฉัน
แต่โชคก็มักจะมา
เธอเป็นคนกล้าหาญ ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
แต่เราไม่ควรนอนหลับมากเกินไป

ความยากจนบางครั้งขาดเสน่ห์
แต่หญ้านุ่มนวลต่อผู้โชคร้าย
ไม่มีคำพูดและไม่มีน้ำตาอีกต่อไป
มาสิ พี่น้องของฉัน มาบอกลาฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS