เขาเป็นกวีเล็กน้อยและเป็นคนพเนจรเล็กน้อย
เขาไม่เคยรู้จักทั้งบ้านเกิดและนายจ้าง
เขามาจากที่ไหนก็ได้ ไปตามลมทั้งสี่ทิศ
แต่ในรถบ้านของเขา เรามีเด็กสิบคน
และในตอนเย็นรอบกองไฟ
เราฝันถึงบ้านสีขาวขณะร้องเพลง

ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
มันเหนื่อยจริงๆ ที่จะไปในที่ที่พ่อไป
ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
พ่อควรจะหยุดที่มุมนี้

แต่พ่อไม่ฟังเรา และตั้งแต่เช้าตรู่
ครอบครัวก็เริ่มการเดินทางอีกครั้ง
แทบไม่มีเวลาให้แม่ซักเสื้อเชิ้ตของพ่อ
และพ่อก็ออกเดินทางอีกครั้งไปยังดินแดนแห่งสัญญาใหม่
และในตอนเย็นรอบกองไฟ
แม่ฝันถึงบ้านสีขาวขณะร้องเพลง

ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
มันเหนื่อยจริงๆ ที่จะไปในที่ที่พ่อไป
ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
พ่อควรจะหยุดที่มุมนี้

และเป็นเช่นนั้น ที่เราสะดุดผ่านฤดูกาล
เป็นเช่นนั้น ที่เรามองข้ามขอบฟ้า
โดยไม่รู้ตัว พ่อได้หว่านเรา
ไปทั่วทุกมุมโลก เหมือนเมล็ดข้าวสาลี
และที่ไหนสักแห่ง ปลายจักรวาล
รถบ้านเก่าของพ่อยังคงวิ่งอยู่

ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
มันเหนื่อยจริงๆ ที่จะไปในที่ที่พ่อไป
ทางของพ่อช่างยาวไกลเหลือเกิน
พ่อควรจะหยุดที่มุมนี้

VIEW ORIGINAL LYRICS