วันหนึ่งที่ผมแสดงปืนคาราบีนให้คนแปลกหน้าดู
เขาบอกว่ามันสวย โดยเฉพาะเมื่อมีชื่อของผมสลักอยู่
แล้วเขาก็พลิกมัน และชี้ปากกระบอกปืนมาที่ผม
บอกว่า "ยกมือขึ้น"
แล้วก็ทักทายและจากไป

และผมก็เหมือนดวงจันทร์
ไม่ภูมิใจในตัวเอง
แต่ไม่มีความแค้น
ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้
ใช่ มันก็เป็นแบบนี้

วันรุ่งขึ้นในหนังสือพิมพ์ผมได้รู้ว่าผมถูกตามหา
เขาบอกใต้รูปของผมว่าธนาคารถูกปล้น
และผมลืมปืนคาราบีนไว้บนเคาน์เตอร์
ผมรู้สึกเศร้า
ขณะอ่านหนังสือพิมพ์

และผมก็เหมือนดวงจันทร์
ไม่ภูมิใจในตัวเอง
แต่ไม่มีความแค้น
ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้
ใช่ มันก็เป็นแบบนี้

ไม่กี่วันต่อมาเขามาเยี่ยมผมในคุก
เขามากับภรรยาของผมที่ผมคิดว่าอยู่ที่บ้าน
เขาดูเศร้าและบอกผมด้วยตาเหมือนนางฟ้า
"เรามาเยี่ยมคุณ"
"เพื่อเอาส้มมาให้"

และผมก็เหมือนดวงจันทร์
ไม่ภูมิใจในตัวเอง
แต่ไม่มีความแค้น
ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้
ใช่ มันก็เป็นแบบนี้

โชคดีในคุก ผมได้ทำรองเท้าขึ้นมาในเวลาไม่นาน
รองเท้าที่มีส้นทั้งด้านหลังและด้านหน้า
จนผู้คุมไม่รู้ว่าผมจะไปทางไหน
เมื่อพวกเขาเห็นผมเดินผ่าน
พวกเขาจับผมไม่ได้

พวกเขาก็เหมือนดวงจันทร์
นิดหน่อยโง่
แต่ไม่มีความแค้น
ล้างแล้ว มันก็เป็นแบบนี้
ใช่ มันก็เป็นแบบนี้

VIEW ORIGINAL LYRICS