ต้นไม้สีดำทั้งหมดมีนัดหมาย
เศษเสี้ยวของคืนเมื่อเงาของเราดับลง
ถนนพาฉันไป, ฉันไม่รู้ว่าที่ไหน
ฉันเคยมีสายตาที่แหลมคม, ฉันเห็นทุกอย่าง

ค่อยๆ กลับมาอย่างเงียบๆ
ราชินีที่หลับใหล, ความพ่ายแพ้เก่าของเรา
น้ำพุไหลไปจนถึงที่ที่มันจมลง
คำสัญญาที่ดับลงและคำอธิษฐานทั้งหมดของเราละลายไป

มันเคยเป็นปีกและความฝันที่แบ่งปันกัน
มันเคยเป็นฤดูหนาวและไม่เคยหนาว
มันเคยเป็นท้องฟ้ากว้างใหญ่ที่เหนื่อยล้าจากพายุ
มันเคยเป็นสันติภาพที่เราไม่เคยลงนาม

ถนนพาฉันไป, ฉันไม่รู้ว่าที่ไหน
ฉันเห็นนก, ฤดูใบไม้ผลิ, ก้อนหิน
ในขณะที่ผ่านไป

ความพ่ายแพ้ทั้งหมดของเราหิวโหยเรา
คำสาบานที่ยอมแพ้ภายใต้การแต่งหน้า
วันรุ่งขึ้นหลังงานเลี้ยง, ไม่เมาพอ
ที่จะก้าวไปข้างหน้า, ปล่อยวางความเสียใจที่หนักเกินไป

แล้วก็การล่มสลายช้าๆ เหล่านี้
แล้วก็กรงที่เราไม่คาดคิด
แล้วก็การขาดความกล้าหาญอย่างเงียบๆ เหล่านี้
ทุกสิ่งที่เราไม่เคยจะเป็น, แล้ว

ฉันเห็นเรือ, ดอกไม้, กษัตริย์
เช้าที่สวยงามมาก, ฉันเคยเก็บมันบางครั้ง
ในขณะที่ผ่านไป

VIEW ORIGINAL LYRICS