เหมือนผีเสื้อที่เปราะบาง
ความรักของเรากำลังตายในยามค่ำคืน
ความรักของเรากำลังตายในยามค่ำคืน
เหมือนผีเสื้อที่เปราะบาง
ความรักของเรากำลังตายในยามค่ำคืน
เหมือนผีเสื้อที่เปราะบาง
เพราะหัวใจของเราเป็นเพียงดินเหนียว

หัวใจของเราเป็นเพียงดินเหนียว
ชีวิตช่างโหดร้าย
นกนางแอ่นหักปีกของมัน
ชีวิตช่างโหดร้าย
เราไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว, ไม่มีอะไรสำหรับมัน

อย่าเก็บความแค้นไว้กับฉัน
ที่ทำให้หัวใจของเธอแตกสลาย
อย่าเก็บความแค้นไว้กับฉัน
กับโชคร้าย
เธอต้องเปิดหัวใจของเธอให้กว้าง

พ่อของฉันรักแม่ของฉัน
จากการรวมตัวของพวกเขา, ฉันเกิดมา
จากการรวมตัวของพวกเขา, ฉันเกิดมา
พ่อของฉันรักแม่ของฉัน
จากการรวมตัวของพวกเขา, ฉันเกิดมา
พ่อของฉันรักแม่ของฉัน
แต่ชีวิตได้แยกพวกเขาออกจากกัน

แต่ชีวิตได้แยกพวกเขาออกจากกัน
แต่ละคนไปตามทางของตัวเอง
พวกเขายังเป็นศัตรูกันอยู่หรือไม่?
แต่ละคนไปตามทางของตัวเอง
หรือพวกเขารักกันในสวรรค์?

โอ้, ความเจ็บปวดที่ฉันแบกไว้
ที่ไม่สามารถให้ได้
โอ้, ความเจ็บปวดที่ฉันแบกไว้
ที่ไม่สามารถให้เป็นของขวัญ
นอกจากดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา

เด็กๆ มาและจากไป
ความสุขไม่ปรานี
ความสุขไม่ปรานี
เด็กๆ มาและจากไป
ความสุขไม่ปรานี
เด็กๆ มาและจากไป
เราเป็นเพียงผู้ผ่านทาง

เราเป็นเพียงผู้ผ่านทาง
ไม่มีโชคลาภ, มนุษย์เปลือยเปล่า
เทวดาผู้ยากจนจากสวรรค์ที่ล่มสลาย
ไม่มีโชคลาภ, มนุษย์เปลือยเปล่า
ฝันถึงสวรรค์ที่สูญหาย

จงจำไว้โดยไม่มีความขมขื่น
เมื่อโชคชะตาทำร้ายเธอ
จงจำไว้โดยไม่มีความขมขื่น
ว่าโชคลาภที่แท้จริงและเดียวของเธอ
คือสมบัติของชีวิตของเธอ

VIEW ORIGINAL LYRICS