ฉันเริ่มฝันไปกับพวกเขา
แล้ววิญญาณก็บินไปอย่างกะทันหัน

ตอนเป็นเด็ก แอบดูเด็กๆ เล่นกัน
ตามจังหวะที่ไม่ปกติของหัวใจที่ป่วยของคุณ
และคุณก็รู้สึกอยากออกไปลอง
ว่าคุณขาดอะไรไปบ้างเพื่อวิ่งไปที่ทุ่งหญ้า
และคุณก็กลั้นความอยากนั้นไว้ และคุณก็ยังคงคิด
พวกเขาหายใจกลับมาได้อย่างไรกัน
เมื่อเป็นผู้ใหญ่ รู้สึกถึงเวลาที่สูญเปล่า
ให้คนอื่นเล่าชีวิตให้คุณฟังจากดวงตา
และไม่มีวันได้ดื่มจากถ้วยในครั้งเดียว แต่
ดื่มเป็นคำเล็กๆ ที่ถูกขัดจังหวะ
และไม่มีวันได้ดื่มจากถ้วยในครั้งเดียว แต่
ดื่มเป็นคำเล็กๆ ที่ถูกขัดจังหวะ

แต่ฉันได้มอบรอยยิ้มให้
และมันยังคงกลับมาในทุกฤดูร้อนของเธอ
เมื่อฉันนำเธอไป หรืออาจจะเป็นเธอที่นำฉันไป
นับเส้นผมของเธอด้วยมือเหงื่อออก
ฉันไม่คิดว่าฉันขอสัญญาจากสายตาของเธอ
ฉันไม่คิดว่าฉันเลือกความเงียบหรือเสียง
เมื่อหัวใจสับสน และตอนนี้ไม่ ฉันไม่จำได้
ว่ามันตกใจหรือมีความสุขมากเกินไป
และหัวใจบ้าคลั่ง และตอนนี้ไม่ ฉันไม่จำได้
แสงสว่างจางหายไปจากขอบฟ้าไหน

และในการแสดงที่หวานของหญ้า
ระหว่างการลูบไล้ที่จบลงที่ใบหน้า
ต้นขาของเธอที่มีสีเหมือนมุก
อาจยังคงเป็นดอกไม้ที่ไม่ได้เก็บ
แต่ฉันจูบเธอ นั่นแหละ ฉันจำได้
ด้วยหัวใจที่ตอนนี้อยู่บนริมฝีปาก
แต่ฉันจูบเธอ โดยพระเจ้า ใช่ ฉันจำได้
และหัวใจของฉันยังคงอยู่บนริมฝีปากของเธอ

และวิญญาณก็บินไปอย่างกะทันหัน
แต่ฉันไม่รู้สึกว่าจะฝันไปกับพวกเขา
ไม่ ฉันทำไม่ได้ที่จะฝันไปกับพวกเขา

VIEW ORIGINAL LYRICS