แม่ของคุณโกรธฉันมาก
เพราะฉันแต่งงานแล้วและยังร้องเพลงอีกด้วย
แต่ฉันร้องเพลงได้ดีและไม่รู้ว่าแม่ของคุณ
จะสามารถอายฉันได้เท่ากันหรือไม่

นกกางเขนที่ฉันให้คุณ
มันตายแล้ว น้องสาวของคุณร้องไห้
วันนั้นไม่มีดอกไม้ น่าเสียดาย
วันนั้นพวกเขาขายนกกางเขนพูดได้

และฉันหวังว่ามันจะสอนแม่ของคุณ
ให้พูดกับฉันว่า "สวัสดี คุณเป็นอย่างไรบ้าง"
ไม่ใช่แค่ร้องเพลง
เพราะฉันก็ทำได้อยู่แล้วอย่างที่คุณรู้

เพื่อนของฉันทุกคนสุภาพกับคุณ
แต่พวกเขาแต่งตัวแปลกๆ หน่อย
คุณแนะนำให้ฉันส่งพวกเขาไปหาช่างตัดเสื้อและถามฉันว่า
"คืนนี้พวกเขาเป็นคนที่ดีที่สุดที่เรามีหรือเปล่า"

และตอนนี้คุณหัวเราะและเทช้อนหนึ่งของมิโมซา
ลงในกรวยของข้อมือที่ยังไม่ได้ติดกระดุม
เพื่อนของฉันจับมือคุณ
ฉันจะไปส่งพวกเขา การเดินทางของพวกเขาไกลออกไปอีกหน่อย

และคุณรอความรักที่เชื่อถือได้มากกว่า
ไฟแช็กของคุณ ฉันได้ให้ไปแล้ว
และเช่นเดียวกับขนช้างสองเส้นนั้น
มันหยุดเลือดของฉัน ฉันให้มันกับคนเดินผ่านไปมา

แล้วที่เหลือก็มักจะมาเอง
เสียง "ช่วยด้วย" ของคุณจะยังคงได้รับการช่วยเหลือ
ฉันบอกตัวเองว่ามันดีกว่าที่เราจะเลิกกัน
มากกว่าที่จะไม่เคยพบกันเลย

VIEW ORIGINAL LYRICS