ในเสื้อโค้ทเก่าขาดของเขา
เขาเดินไปในฤดูหนาว, ฤดูร้อน
ในเช้าตรู่ที่หนาวเย็น
พ่อของฉัน

มีแค่วันอาทิตย์วันเดียวต่อสัปดาห์
วันอื่นๆ เขาต้องทำงานหนัก
เพื่อหาเลี้ยงชีพตามที่ทำได้
พ่อของฉัน

ในฤดูร้อน, เราไปดูทะเล
เธอเห็นไหม มันไม่ใช่ความทุกข์ยาก
แต่มันก็ไม่ใช่สวรรค์เช่นกัน
ใช่, ไม่เป็นไร

ในเสื้อโค้ทเก่าขาดของเขา
เขานั่งรถบัสสายเดิมไปทำงาน
เป็นเวลาหลายปี
พ่อของฉัน

ตอนเย็นเมื่อกลับจากงาน
เขานั่งลงโดยไม่พูดอะไร
เขาเป็นคนเงียบๆ
พ่อของฉัน

วันอาทิตย์เป็นวันที่น่าเบื่อ
เราไม่เคยมีใครมาเยี่ยม
แต่มันไม่ได้ทำให้เขาเศร้า
ฉันคิดว่า, พ่อของฉัน

ในเสื้อโค้ทเก่าขาดของเขา
ในวันที่ได้รับเงินเดือนเมื่อเขากลับมา
เราจะได้ยินเขาตะโกนบ้าง
พ่อของฉัน

พวกเรา, เรารู้จักเพลงนี้ดี
ทุกอย่างผ่านไป, ชนชั้นกลาง, นายจ้าง
ซ้าย, ขวา, แม้แต่พระเจ้า
กับพ่อของฉัน

ที่บ้านเราไม่มีทีวี
ฉันต้องออกไปข้างนอก
เพื่อหาความบันเทิงสักสองสามชั่วโมง
ฉันรู้, มันโง่

บอกได้เลยว่าฉันใช้เวลาหลายปี
อยู่ข้างๆ เขาโดยไม่มองเขา
เราแทบจะไม่เปิดตาดู
เราสองคน

ฉันน่าจะทำได้, มันไม่ยาก
เดินไปกับเขาสักระยะหนึ่ง
มันอาจจะทำให้เขามีความสุข
พ่อของฉัน

แต่เมื่อเรามีอายุแค่ 15 ปี
เรายังไม่มีหัวใจที่ใหญ่พอ
ที่จะเก็บสิ่งเหล่านั้นไว้
เธอเห็นไหม

ตอนนี้เขาอยู่ไกลจากที่นี่
เมื่อคิดถึงทุกสิ่งนั้น, ฉันบอกตัวเองว่า
ฉันอยากให้เขาอยู่ใกล้ฉัน
พ่อ

VIEW ORIGINAL LYRICS