ฉันได้รับจากเธอ
แซงต์ เอเตียนของฉัน
กล้าหาญมากกว่าสวยงาม
เป็นพี่น้องมากกว่าภูมิใจ
ภูมิใจมากกว่าผู้ที่
ไม่เคยทนทุกข์

ฉันเป็นคนดำ ฉันสวย
ฉันเป็นควันและฝุ่น
เสียงดังหนวกหู
แต่นั่นคือก่อนหน้านี้

ฉันต้องจากไป แต่สัญญาว่าจะกลับมา
วางดอกกุหลาบภูมิใจของฉันบนดินแดนของบรรพบุรุษ
ฉันจะทำให้สถานีคำรามและฝันถึงเส้นทางใหญ่
ฉันต้องจากไปเพื่อเป็นใครสักคน

ในย่านดวงอาทิตย์เมื่อฉันเรียนมวย
เพื่อเขย่าตะแกรงของอนาคตที่สั่นคลอน
เผาไหม้เหมือนคบเพลิงที่ลมไม่สามารถดับได้
ฉันข้ามมหาสมุทร

ฉันได้รับจากเธอ
แซงต์ เอเตียนของฉัน
กล้าหาญมากกว่าสวยงาม
เป็นพี่น้องมากกว่าภูมิใจ
ภูมิใจมากกว่าผู้ที่
ไม่เคยทนทุกข์

ฉันไม่รู้ดี
ว่าจะเป็นนักดนตรีได้อย่างไร
จากไปไกลจากเธอ
เปิดปีกของฉัน
พรุ่งนี้เธอจะมีใบหน้าแบบไหน?
แซงต์ เอเตียนของฉัน
แซงต์ เอเตียนของฉัน

ฉันต้องจากไป
รถรางแห่งความปรารถนาในตอนตีห้า
เปลือกตาปิดลง
ดนตรีหยุดชั่วคราว
มือที่เปื้อนเขม่า
และความฝันที่ถูกระงับ
กีตาร์ที่ห่างไกล
พูดถึงประเทศ
ของอเมซอนที่หลบหนี
และผู้หญิงที่อันตราย
ฉันต้องจากไป

ฉันพ่นบทกวีของฉัน ฉันพ่นบุหรี่มวนแรกของฉัน
ฉันตะโกนในโรงงานที่ตายแล้วด้วยท้องที่เปิด
พันอาร์เปจิโอในโรงรถ นักล่าพายุด้วยจักรยาน
การผจญภัยคือผลไม้ที่ถูกขโมย แผนที่น้ำ
ถ้าหัวใจของฉันแปลก อาจเป็นเพราะสำเนียงของฉันแปลก
ทุกคำที่ฉันเขียนพุ่งออกมาจากดินดำของฉัน
ฉันบิดเบือนชีวิตเพื่อเธอในโรงหล่อจินตนาการนี้
ฉันไม่ใช่กะลาสี แต่ฉันออกทะเล

ฉันได้รับจากเธอ
แซงต์ เอเตียนของฉัน
กล้าหาญมากกว่าสวยงาม
เป็นพี่น้องมากกว่าภูมิใจ
ภูมิใจมากกว่าผู้ที่
ไม่เคยทนทุกข์

ฉันไม่รู้ดี
ว่าจะเป็นนักดนตรีได้อย่างไร
จากไปไกลจากเธอ
เปิดปีกของฉัน
พรุ่งนี้เธอจะมีใบหน้าแบบไหน?
แซงต์ เอเตียนของฉัน
แซงต์ เอเตียนของฉัน

โอ้ กีตาร์ตัวแรกของฉัน สเปนตัวน้อยของฉัน
ที่ดูเหมือนเรือใบ
คอของมันทนทุกข์มากภายใต้นิ้วที่ไม่ชำนาญของฉัน
เสียงหัวเราะของฉัน ความโกรธของฉัน
แม่ของฉันเป็นคนให้มันกับฉัน
เธอรอฉันอยู่ที่ไหนสักแห่ง
เธอรอฉันอยู่ที่ไหนสักแห่ง

ฉันได้รับจากเธอ
แซงต์ เอเตียนของฉัน
กล้าหาญมากกว่าสวยงาม
เป็นพี่น้องมากกว่าภูมิใจ
ภูมิใจมากกว่าผู้ที่
ไม่เคยทนทุกข์

ฉันไม่รู้ดี
ว่าจะเป็นนักดนตรีได้อย่างไร
จากไปไกลจากเธอ
เปิดปีกของฉัน
พรุ่งนี้เธอจะมีใบหน้าแบบไหน?
แซงต์ เอเตียนของฉัน
แซงต์ เอเตียนของฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS