สำหรับความหลงใหลของคุณ
ในการใช้ชีวิต
ในเมือง
ดูให้ดีว่ามันทำให้เรา
เป็นอย่างไร
มหานคร

สวยงามเหมือนเรา
มีน้อยมากที่คุณรู้
มีอยู่
และพวกเขาพูดว่า
พวกนั้นมาจากชนบท

แต่พวกเขาหัวเราะ
หัวเราะจนท้องแข็ง
พวกเขารู้อยู่แล้ว
ว่าในไม่ช้าเราก็จะกลายเป็น
เหมือนพวกเขา
ทุกคนเป็นสีเทา
เหมือนตึกระฟ้าที่มีใบหน้าเหมือนขี้ผึ้ง
มีใบหน้าเหมือนขี้ผึ้ง
มันเป็นกฎของบรรยากาศนี้
ที่คุณไม่สามารถหลีกหนีได้
ตราบใดที่คุณยังมีชีวิตอยู่ในเมือง

เปลือยบนต้นไม้
คุณรับ
แสงอาทิตย์กับฉัน
และพวกเขาร้องเพลงให้เรา
บนกิ่งไม้ นกจาบฝน
แต่ตอนนี้ที่นี่
ในเมือง
เครื่องยนต์
ของรถยนต์
ร้องเพลงงานศพให้เราแล้ว

และโรงงาน
ยังทำให้อากาศมีกลิ่นหอม
ย้อมท้องฟ้าให้เป็นสีดำที่มีกลิ่นเหมือนความตาย
แต่เทศบาล
บอกว่าเมืองนี้ทันสมัย
คุณไม่ต้องสนใจ
ถ้าปูนซีเมนต์ปิดจมูกคุณ
ความเครียดเป็นที่นิยม
ใครที่ไม่ปฏิเสธมันจะเป็น

โอ้ ฉันหายใจไม่ออกแล้ว
ฉันรู้สึก
ว่าฉันหายใจไม่ออกนิดหน่อย
รู้สึกว่าลมหายใจลงไป
ลงไปและไม่ขึ้นมา
ฉันเห็นเพียงว่า
บางสิ่งกำลัง
เกิดขึ้น
บางทีอาจเป็นต้นไม้
ใช่ มันคือต้นไม้
สูงสามสิบชั้น

VIEW ORIGINAL LYRICS