ਇਸ਼ਕ਼ਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਗ ਗਈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਜੀ
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਸੁਲਤਾਨੀ ਜਾਣੇ ਆ ਹੁੰਜੀ ਜੀ
ਜੋਬਨ ਦੀ ਉਮਰ ਬੀਤ ਗਈ ਦਿਲਬਰ ਨੇ ਮੰਦੇ ਜੀ
ਅਜ ਤਕ ਨਾ ਗਲ ਚੋ ਨਿਕਲੇ ਜ਼ੁਲਫਾ ਦੇ ਫੰਦੇ ਜੀ
ਸਹੇਲੀ ਤੋਂ ਐਸਾ ਤਿਲ ਕੇ ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਖੜ ਹੋਇਆ
ਸੱਜਣਾ ਦੇ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਸਾਥੋਂ ਨਾ ਪੜ ਹੋਇਆ
ਮਖਮਲ ਜਿਹੇ ਦਿਨ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਸ਼ੱਕਰ ਜਹੀਆ ਰਾਤਾਂ ਸੀ
ਮਿਸ਼ਰੀ ਦੀਆ ਡਲੀਆ ਓਦੋਂ ਸੱਜਣਾ ਦੀਆ ਬਾਤਾਂ ਸੀ
ਇਸ਼ਕ਼ਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਗ ਗਈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਜੀ
ਖੌਰੇ ਤੂੰ ਕਦ ਖੋਲੇਗਾ ਬੂਹਾ ਵੇ ਖੈਰਾਂ ਦਾ
ਆਉਦਾ ਈ ਮੈਨੂੰ ਰੋਜ ਸਵੇਰੇ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਪੈਰਾ ਦਾ
ਆਉਦਾ ਈ ਮੈਨੂ ਰੋਜ ਸਵੇਰੇ ਸੁਪਨਾ ਤੇਰਾ ਪੈਰਾ ਦਾ
ਪੱਛੋ ਦੀ ਵਾ ਵਰਗੇ ਸੀ ਸੱਜਣਾ ਵੇ ਬੋਲ ਤੇਰੇ
ਟੁੱਟੀਆ ਦੋ ਪੀਲੀਆ ਵੰਗਾ ਅੱਜ ਵੀ ਨੇ ਕੋਲ ਮੇਰੇ
ਇਸ਼ਕ਼ਾਂ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਗ ਗਈ ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਪੂੰਜੀ ਜੀ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣਾ ਛੱਲਾ ਵੇ ਜਾ ਪਾ ਦੇ ਜਾਕੇ ਗੈਰਾਂ ਨੂੰ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣਾ ਛੱਲਾ ਵੇ ਜਾ ਪਾ ਦੇ ਜਾਕੇ ਗੈਰਾਂ ਨੂੰ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣੀ ਝਾਂਜਰ ਵੇ ਹੁਣ ਭਾਰੀ ਲਗਦੀ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ
ਜਿਹੜੇ ਚੰਨ ਦੇ ਪਿਛੇ ਤੈਨੂੰ ਸਾਡੀ ਸੂਰਤ ਵਿਸਰੀ ਵੇ
ਦੇਖਾਂਗੇ ਤੈਨੂ ਕੌਣ ਪਿਆਊ ਕੱਚੇ ਦੁੱਧ ਵਿਚ ਮਿਸ਼ਰੀ ਵੇ
ਸਾਡੀਆ ਜ਼ੁਲਫਾਂ ਛਾਂਵੇ ਕੱਟੀਆ
ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਨੂੰ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣਾ ਛੱਲਾ ਵੇ ਜਾ ਪਾ ਦੇ ਜਾਕੇ ਗੈਰਾਂ ਨੂੰ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣਾ ਛੱਲਾ ਵੇ ਜਾ ਪਾ ਦੇ ਜਾਕੇ ਗੈਰਾਂ ਨੂੰ
ਆ ਚੱਕ ਆਪਣੀ ਝਾਂਜਰ ਵੇ ਹੁਣ ਭਾਰੀ ਲਗਦੀ ਪੈਰਾਂ ਨੂੰ