ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਐ ਕੇ
ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਮਰਦਾ ਮੈਂ
ਆਉਣ ਨੀ ਦਿੰਦਾ ਘਾਟ ਜ਼ਰਾ ਵੀ
ਪਿਆਰ ਭਾਥੇਰਾ ਕਰਦਾ ਮੈਂ
ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਐ ਕੇ
ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਮਰਦਾ ਮੈਂ
ਆਉਣ ਨੀ ਦਿੰਦਾ ਘਾਟ ਜ਼ਰਾ ਵੀ
ਪਿਆਰ ਭੱਥੇਰਾ ਕਰਦਾ ਮੈਂ
ਪਿੱਛੇ ਤੇਰੇ ਫਿਰਦੇ ਫਰਿਦੇ
ਗਜ ਰਹਾ ਦੇ ਮਿਲਨੇ ਨਈਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ

ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਫੜਕੇ
ਲਾਵਾਂ ਲੈਲਾ ਚਾਰ ਕੁੜੇ
ਤੇਰੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਫੜਕੇ
ਲਾਵਾਂ ਲੈਲਾ ਚਾਰ ਕੁੜੇ
ਛੱਡ ਕੀ ਕਰਨਾ ਲੋਕ ਦਿਖਾਵਾ
ਜਦ ਸੱਚਾ ਸੁਚਾ ਪਿਆਰ ਕੁੜੇ
ਇਸੇ ਲੇਖ ਮਨੋਣੇ ਆਏ
ਇਸੇ ਲੇਖ ਮਨੋਣੇ ਆਏ
ਜੋ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਿੰਦੇ ਨਈਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ

ਰੰਗ ਤੇਰਾ ਏ ਸੁਹਾ ਉਤੋਂ
ਸੂਟ ਵੀ ਪਾਵੇ ਸੂਹੇ ਤੂੰ
ਰੰਗ ਤੇਰਾ ਏ ਸੁਹਾ ਉਤੋਂ
ਸੂਟ ਵੀ ਪਾਵੇ ਸੂਹੇ ਤੂੰ
ਕੱਢ ਮੈ ਲੰਘਣਾ ਵਿਚ ਗੱਲੀ ਦੇ
ਵੇਖੀ ਜਾਵੇਂ ਬੂਹੇ ਤੂੰ
ਜਿੰਨਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਖਿੜੇ
ਜਿੰਨਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਖਿੜੇ
ਓਨੇ ਫੁਲ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਖਿੜਨੇ ਨਹੀਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ

ਤੇਰੇ ਨਖਰਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ
ਚੱਕ ਲਾਊਂਗਾ ਮੈ ਹੱਸ ਕੇ ਨੀ
ਤੇਰੇ ਨਖਰਿਆਂ ਦੀ ਵੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ
ਚੱਕ ਲਾਊਂਗਾ ਮੈ ਹੱਸ ਕੇ ਨੀ
ਵੇਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਰੌਣਕ ਲਾਵੀਂ
ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਵੱਸਕੇ ਨੀ
ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤਕ ਵੀ ਸਾਡੇ
ਰਹਿੰਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤਕ ਵੀ ਸਾਡੇ
ਨਾਮ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਮਿਟਨੇ ਨਹੀਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ

ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਧਰ ਦਾਊਂ
ਮੇਰੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਖੜ ਜੀ ਤੂੰ
ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਧਰ ਦਾਊਂ
ਮੇਰੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਖੜ ਜੀ ਤੂੰ
ਮੇ ਪਹਾੜਾ ਵਾਂਗੂ ਤਣਿਆ
ਮੇਰੇ ਲਈ ਵੀ ਅੱਡ ਜੀ ਤੂੰ
ਹਥੀ ਮਹਿਲ ਬਨਾਉਣੇ ਆ
ਹਥੀ ਮਹਿਲ ਬਨਾਉਣੇ ਆ
ਅਸੀਂ ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਪੁਲ ਚਿਨਣੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੰਨ ਲਿਆ ਮੈਂ
ਤਾਰੇ ਤੁਰੇ ਗਿਣਨੇ ਨੀ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਆਂ