ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਝੂਠੇ ਜਹੇ ਸ਼ੱਕ ਸੀ
ਬਿਖਰ ਗਏ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਹਕ਼ ਸੀ
ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਝੂਠੇ ਜਹੇ ਸ਼ੱਕ ਸੀ
ਬਿਖਰ ਗਏ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਹਕ਼ ਸੀ
ਦੂਰ ਹੋਣ ਦਾ ਸੱਚ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਬੱਸ ਮਖੌਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਦੋਵੇਂ ਕੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਦੋਵੇਂ ਕੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ

ਜਿਵੇੰ ਤੇਜ਼ਾਬੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿਚ ਮਛੀਆਂ ਬਚਦੀਆਂ ਨਾ
ਤੇਰੇ ਰੁੱਖੇਪਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਮਿੱਠੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਤੇਰਿਆਂ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨੇ
ਸੀਨਾ ਮੇਰਾ ਸਾੜ ਕੇ ਅਖੀਰ ਠਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਦਿਲ ਨਾ ਹੋਣ ਸਰੀਰਾਂ ਚ ਖਾਲੀ ਖੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਦੋਵੇਂ ਕੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ

ਤਾਰਾਂ ਆ ਤੂੰ ਅੰਬਰਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਮਿੱਟੀ
ਮੇਰੀ ਹੀ ਬੁੱਕਲ ਚ ਆਵੇਂਗਾ ਜਦ ਟੁੱਟ ਜਾਣਾ
ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਫੁੱਲ ਦੇ ਵਾੰਗ ਮੋਹੱਬਤ ਐ
ਇਸ ਮੋਹੱਬਤ ਵਿਚ ਰੂਹਾਂ ਨੇ ਸੁੱਕ ਜਾਣਾ
ਏਨੀ ਸਖ਼ਤਾਈ ਨਾ ਕਰਦੇ ਥੋਡੇ ਪੁਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਦੋਵੇਂ ਕੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਸੀ ਸਾਡੇ ਚ ਦੋਵੇਂ ਕੋਲ ਚਾਹੀਦੇ ਸੀ