Φλόγα κεριού είν᾽ η ψυχή που η πνοή σαλεύει
Να φεύγει μες το Δειλινό στο φως να ταξιδεύει

Πέλαγος είναι μυστικό τα πάθη τα σεπτά σου
Μ᾽ Άδυτο βλέμμα σωστικό με έφερες κοντά σου

Μου είπες τώρα θα ανεβώ θα πάω στον πατέρα
Δώσ᾿ μου συγγνώμη ν᾽ ανεβώ μαζί σου στον αιθέρα

Ταξίδευα στους ουρανούς, μες στο χρυσό το χρώμα
Και το νυμφώνα έβλεπα με δόξα στολισμένο
Μα ένδυμα δεν έφτιαξα λαμπρό χαριτωμένο